Dagje in Tomohon

Woohoo, joggen vandaag! Oei, had echt geen zin, maar ook weer wel. Haha, lekker besluiteloos. We zijn weer naar hetzelfde dorp gegaan. Deze keer hebben we wel meer gelopen, want Evy heeft astma. Goed dat ze het heeft geprobeerd, maar ik denk dat dit wel meteen de laatste keer was voor haar. De luchtvochtigheid is hier natuurlijk ook hoger en laten we de hoogte niet vergeten. Wandelen zal niet zo’n probleem zijn, misschien kunnen we daar nog een groepsactiviteit van maken, haha. Toen we thuiskwamen, om 6 uur, ben ik meteen onder de douche gesprongen en daarna heb ik supergezellig met Dennis, Shel en mama geappt.
Boterhammetjes als ontbijt voor de verandering. Ik ging vandaag niet mee naar Sayap Kasih, omdat ik me wilde voorbereiden op de gym van morgen. Evy en Nikki gingen wel en ik heb er een was in gegooid. Ondertussen aan de slag gegaan met het uitbreiden van mijn instructie aan de begeleiders. Vanmorgen had Erick de kamer boven laten zien, naast het dakterras dus. Dat is echt nog een enorme kamer, met een slaapkamer en badkamer apart. In die slaapkamer staan Ericks spullen. Ik noem die kamer de ‘spookkamer’. Weet niet of ik dat al verteld heb aan jullie, maar voor de zekerheid hier het verhaal even kort. Een vriend van de tweelingbroers van Erick en Jenni sliep altijd in die kamer als hij hier kwam logeren. Maar hij is een paar jaar geleden verdronken bij het zwemmen. Erick voelt zich dus best ongemakkelijk als hij in die kamer is. Kan ik me iets bij voorstellen! Maar in de grote ruimte ernaast dus, een soort rommelkamer, staan 2 grote rekken waar we ook onze was mogen ophangen. Superhandig, want mijn kleren pasten bij een volle wasmachine al niet op dat ene droogrekje. Daar dus al het beddengoed opgehangen, dat we lekker hadden gewassen. Naast de rommelkamer heb je nog een soort balkon/dakterras. Die zit precies aan de andere kant van het huis, dus we zouden de zonsopgang zelfs ook nog vanaf het dak kunnen bekijken. Nice! Om 11:15 waren Evy en Nikki al weer terug van Sayap Kasih. Nog even aan de slag gegaan en om 12:00 gaan lunchen. We hebben pannenkoeken gemaakt :) Nou ja, eigenlijk hebben Evy en Nikki pannenkoeken gemaakt. Deden ze erg goed, haha. Ik heb best snel gegeten, want ik had Ockly gevraagd om me op te halen na de stage. Ik wilde naar Akfis, omdat er vandaag presentaties over RBM zouden zijn. Ik vond dat ik daar wel bij moest zijn. Toen kreeg ik een smsje van Ockly dat zijn motor een lekke band had, dus ben ik maar op de micro gaan wachten. Iman en Egha, die ook in Taratara stage lopen met Ockly, kwamen toevallig voorbij gereden. Ze bleven met mij wachten en ik wilde eigenlijk dezelfde micro als Ockly nemen. Maar ben toch maar in de eerste de beste bus gestapt, want stel dat Ockly nog niet was ingestapt? Toen mijn bus weer vertrok bij Kamasi om richting de Terminal te gaan, smste Ockly weer en bleek hij in het busje achter mij te zitten, haha. Ben ik toch te ongeduldig geweest. Bij de Terminal zochten we samen een micro naar Akfis. Ockly wilde eigenlijk niet naar het gebouw lopen vanaf beneden, maar de chauffeurs vroegen 15.000 Rp om naar boven te rijden. Die zijn gek, normaal is het 5000. Ik zei dat ik gewoon naar boven zou lopen en toen is Ockly maar wel meegegaan. Later bleek dat hij op Oom Jopie wilde wachten, de chauffeur van de ‘schoolbus’. Ook wel de enige die niet bang is zijn busje aan gort te rijden, terwijl de meeste busjes toch al verrot zijn. Die kwam langsrijden toen wij naar boven aan het lopen waren en voor het laatste stukje mochten we er even in springen :) Ockly en ik waren de eersten op school, dus hebben we het lokaal schoongeveegd. Superveel stof! Daarna is Ockly wat gaan eten bij de kantine en ik heb geskyped met Roo en Jaan. Ik liet wat studenten zien en vertelde hun namen en toen zei Miliana: “Gekke namen hebben ze daar allemaal, hè tante Whit?” Dat kun je wel zeggen ja, hihi. Was heel gezellig, we hebben lekker een half uur zitten kletsen.
Toen was het om 15:00 toch echt tijd om te beginnen. Nog niet alle derdejaars waren er, maar er werden vast lootjes getrokken om de volgorde van presenteren te bepalen. Ja, dat doen ze hier: lootjes trekken. Kasuratan was eerst, wij tweede en Wongkai derde. Van de Kasuratan-groep waren er nog maar 2 mensen, dus dat schoot niet op. Dus wij zijn maar gegaan. Heel vreemd, we zaten allemaal vooraan, maar Andrew gaf de hele presentatie en las de dia’s bijna letterlijk voor. Alleen Meyti deed het voor- en nawoord. Daarna werden er vragen gesteld. Echt rotvragen volgens mij, maar ik weet het niet zeker omdat ik de vragen echt niet begreep. Op een gegeven moment vroeg ik of de vraag vertaald kon worden naar het Engels. Misschien kon ik ook antwoord geven, was niet voor Jan met de korte achternaam naar school gekomen. Maar toen ik dat vroeg, werd er alleen een beetje gelachen. Oh, wat was ik pissig zeg! Ze zijn nog te lamlendig om een vraagje te vertalen, maar verwachten van hun Engelssprekende klasgenoten wel dat die de hele tijd voor mij vertalen.. Sjongejonge. Toen waren de vragen op en vroeg ibu Filly mij ineens om wat te vertellen over Temboan. Oh ja, handig als er net een hele presentatie is gegeven. Bovendien wist ik er niks van, dus had me niet voorbereid. Dus heb ik wat verteld in het Engels, wat daarna vertaald werd door Tiffany. Oh, dat kan ineens wel! Grrr… Goed, sudah. Al klaar en we zijn er vanaf. Ik weet ook dat ik voor de volgende presentaties niet hoef te komen, want ik snap er toch geen hol van.
Met de micro ben ik in het gezelschap van Tiffany en Meyti naar de supermarkt gereden. Ik zou wat brood meenemen voor thuis en naar de kapper gaan. 20.000 Rp was het, om mijn punten en pony bij te knippen. Dat is maar iets meer dan 1 euro! En als ik een liedje in het Nederlands zou zingen, had ik maar 10.000 Rp hoeven betalen, maar daar ben ik niet aan begonnen. Het is echt heel erg lelijk geknipt, dus ik moet mijn pony nog steeds naar achteren dragen. Ik laat hem maar weer een weekje of 2 groeien en dan knip ik hem zelf of vraag het aan Evy of Nikki. De punten voelen in ieder geval wel gezonder aan :) Tiffany ging terug naar haar dorp, dus ik ben met Meyti langs de Holland Bakery gelopen om een snack te halen. Weer datzelfde broodje met worst, net als in Manado, zo lekker! Daarna ben ik nog meegegaan naar de kos van Meyti. We hebben muziek geluisterd (nog steeds de Vengaboys, haha) en ik heb daar gegeten. Rijst met sayur in santen, lekker! Eristo en Ockly kwamen ook nog op bezoek na het eten. Toen zette Meyti een of andere vieze horrorfilm op, bah.
We hebben nog wat gekletst, ik heb ook gevraagd wie er nou nog mee willen naar Bunaken en nog steeds geen concreet antwoord gekregen. Ik snap best dat het duur is, maar zeg dan gewoon dat het niet kan… Ockly heeft me thuis gebracht op de motor van Chrisly. Even bijgekletst met Evy en Nikki over vandaag en geappt met mama en Dennis. Daarna lekker gaan slapen, vandaag was weer een lange, maar toch korte dag.