Bezige bijtjes

Oepsie, ik begon de dag met een blunder. Had per ongeluk mijn wekker een uur te vroeg gezet! Haha, gelukkig kon ik nog wel slapen en Evy en Nikki ook. Om 6 uur moest Evy er toch uit voor haar skype-date met thuis :) Ik ben er lekker pas om 07:15 uit gegaan. Evy en Nikki hebben gisteren op Sayap Kasih afgesproken dat ze elke werkdag van 8 tot 11 op Sayap Kasih komen voor hun project. Ze houden trouwens precies hun uren bij, schijnbaar is daar op school moeilijk over gedaan. Toch apart, want onze medestudenten die ook naar het buitenland zijn, zijn als ik Facebook mag geloven alleen maar aan het feesten. Achja, loopt vast wel los allemaal. Ik ging vandaag in ieder geval mee naar Sayap Kasih, want dan kon ik eindelijk evalueren. Het was een warme dag vandaag…
Uit de evaluatie kwam eigenlijk hetzelfde als Alfreds al had gezegd en wat ik zelf al had bedacht, maar dan nog. Vrijdag ga ik weer gym geven. De liedjes, dansjes en spellen moet ik ook nog proberen, maar aan de andere kant denk ik dat herhaling wel goed is voor de kinderen. Ik ben alleen wel bang dat als het steeds hetzelfde is, de begeleiders het niet meer leuk zullen vinden en ermee stoppen. Maar vrijdag geef ik voor het laatst gym, daarna moeten ze het zelf gaan doen! Als ik weg ben, moeten ze het ook zelf oppakken en doorzetten.
Na de evaluatie heb ik meegekeken met Alfreds, Evy en Nikki. Ze wisten nog niet wat ze als project moesten gaan doen. Ik weet niet hoe die communicatie met Evy en Nikki gaat, want als ik erbij kom, spreken ze ineens geen Engels meer. Ik denk dat ze het best kunnen, maar ze vinden het wel makkelijk dat ik Indonesisch spreek. Mietjes :) Voor mij is het mooi, want ik leer het alleen maar sneller zo. Maar wel vervelend dat ze dan alleen tegen mij praten. Goed, ik val in herhaling. We hebben geholpen met drinken geven aan de kinderen, Evy en Nikki ook. Ze moeten er toch een keer aan geloven, haha. Nou, we hoeven dat niet te doen, maar als we er toch zijn is het een beetje stom om alleen te gaan zitten kijken vind ik. Daarna was het pauze voor ons. Lekker een theetje op en gekletst met de zuster, Alfreds, Evy en Nikki. Na de pauze deed Alfreds nog 1 behandeling en rond 11:20 zijn we richting huis gelopen. Ik wilde broeder Han eigenlijk de 300.000 Rp (rond de 20 euro) betalen die hij heeft voorgeschoten voor mijn visum, maar de deur van zijn huis was dicht. Andere keer dan maar weer. We hebben ons even omgekleed en zijn toen naar Tomohon gegaan om te lunchen. We gingen ergens eten waar ik ook nog nooit was geweest, maar waar het er wel netjes uit zag. Ze hadden er alleen geen drinken. Weird! Wel lekker eten, maar een beetje jammer dat Nikki haar nasi goreng al half op had toen onze mie goreng kwam. Achja… We hebben nog wat boodschappen gedaan, het is wel echt gezellig met die meiden. Stiekem wel fijn om niet meer alleen te zijn.
We zijn met de bendi (paard met wagen) naar Akfis gegaan. Dat is nog best een eind, dus na 10 minuten had ik wel echt een schuldgevoel tegenover het paard. Is ook niet niks, met 3 van die dikke bule in je karretje! Het was 50.000 Rp. Niet duur, maar wel voor hier vermoedde ik. Ik heb dus geprobeerd af te dingen, maar helaas. Op Akfis hadden we een bespreking met de docent die oefentherapie geeft. Ibu Filly vroeg namelijk of wij daar iets over konden vertellen, aangezien ik al meerdere keren heb verteld dat we in Nederland bijna alleen maar oefentherapie geven. Dat willen we best doen, maar dan moeten we wel weten wat er al gegeven wordt! Anders zitten we alles dubbel te vertellen, daar heeft niemand iets aan. We zullen wel eens kijken wat we kunnen betekenen. Voor het schoolgebouw hebben ze trouwens iets nieuws: een badmintonveld! Supervet! Binnenkort maar een keer badmintonnen dan :) Met de blue bus zijn we terug gegaan en toen we thuis waren, was het alweer 16:30. De tijd vliegt echt, vooral nu Evy en Nikki er zijn.
Evy had besloten de kamer te besproeien met cola, haha. Nee, de fles was bij het openen gaan spuiten. Mooi, meteen de vloer gedweild, haha. Je ziet hier alles op de tegels en het is hier al superstoffig. Maar die cola moest wel echt weg, want de mieren zitten hier binnen no time overal! We hebben ons projectplan bekeken en opgestuurd naar René. Daarna gaan eten. Ik lekker boterhammetjes op en Evy en Nikki een bamisoepje. We hebben nog gezellig wat gekletst en onze dagboeken bijgewerkt. Ik heb René gemaild met een tweewekelijkse update en ons projectplan. Ik hoop dat het goed is, René is nogal kritisch. Maar ik vind het er goed uitzien! Het plan, niet René :)
Ik heb de hele tijd zitten schrijven, liep heel erg achter met mijn dagboek! Evy en Nikki hebben geskyped en gechilld. We hebben toen ik klaar was lekker gekletst en veel gelachen. Het zijn echt droogkloten, heerlijk! En ik heb nog lekker geappt met mama, Shel en Dennis. Vind het nog steeds heerlijk om over alledaagse dingetjes van thuis te horen! Rond 22:30 zijn we gaan slapen, want we hebben voor morgenochtend om 05:00 een jogdate. Oef!