Afsluiting Akfis

Heerlijk geslapen tot 08:15! Het matras zelf ligt dan misschien niet zo superlekker, maar het is wel een stuk koeler dan in bed :) Het wordt vandaag een drukke dag, maar vanmorgen had ik even de tijd om stil te staan bij de verjaardag van Sonja. Wat vliegt de tijd…
We zijn er op ons gemakje uit gegaan om te ontbijten en daarna wilden we even aan de presentatie van Akfis zitten. Vanmiddag om 15:00 zouden we die geven aan de docenten en ik moest nog even een spiekbriefje maken voordat ik aan het verslag ging werken. Ik was bijna klaar toen om 10:00 de stroom uitviel… Snel mijn spiekbriefje af kunnen maken, maar nu kon ik weer niet verder aan het verslag gaan zitten. Met de presentatie zouden we ook al een halve dag kwijt zijn. Ik smste ibu Filly om te vragen of de stroom het wel deed op Akfis, dan zouden we daar nog kunnen werken. Maar helaas… Ook in Tomohon geen stroom… Toen heb ik maar een (koude) douche genomen in het donker, haha. En aangezien ik even niks kon doen zonder internet, ben ik alvast gaan kijken wat ik in en rond Jakarta allemaal kan gaan doen op mijn vakantie. Nu heb ik er toch wel zin in gekregen, want er is heel veel te doen! Ben echt superbenieuwd naar de familie!
Om 12:30 hebben we geluncht en daarna zijn we gaan wachten op de micro naar Tomohon. Die was er ‘al’ na 10 minuten en we hadden geluk vandaag, want een half uur later waren we al op Akfis! Er was nog steeds geen stroom, alweer 4 uur op dat moment. We hebben nog lekker een groentesnackje op op Akfis en onze presentatie nog een keer bekeken. Voordat we begonnen, hebben we kennis gemaakt met de leraar Engels van Akfis, bapak Paul. Aardige man :) Bij de presentatie bleek dat hij was uitgenodigd om onze presentatie naar het Indonesisch te vertalen… Hmm, dat was wat minder. Vooral omdat er dan geen moeite meer wordt gedaan om ons te begrijpen. Terwijl één van onze adviezen aan de opleiding juist was om het Engels te verbeteren! En toen pak Andy binnenkwam, hij was iets later, heeft hij alles gewoon vertaald. Hij spreekt volgens mij beter Engels dan bapak Paul en stelde ons veel vragen, heel fijn! De presentatie ging goed en halverwege deed de stroom het zelfs weer! Ik dacht dat het niet zo lang zou duren, maar met vragen en einddiscussie waren we toch pas om 16:45 klaar. Tot 17:00 hebben we nog meer vragen beantwoord en verteld hoe onze ervaringen met Akfis waren. We hebben iedereen bedankt en wij zijn bedankt. Ook hebben we de ultieme Akfis-souvenir: een T-shirt, dat de studenten altijd moeten dragen bij hun praktijklessen! We hadden hier al om gevraagd aan Alfreds, de shirts waren maar 60.000 Rp. ofzo (nog geen 4 euro). Maar nu zeiden ze dat we de T-shirts gratis zouden krijgen, wat lief! We hebben ze meteen gepast en meegekregen, waarna er natuurlijk weer een stuk of 100 foto’s gemaakt moesten worden, haha.
Broeder Han heeft ons afgezet in Tomohon, waar we lekker zijn gaan eten bij Manggaray. Soto ayam! Wederom lekker, maar niet zo lekker als thuis. En we zaten alledrie echt bomvol. We hebben boodschappen gedaan voor het afscheids/verjaardagsfeest van morgen en zijn bepakt en bezakt weer naar huis gegaan. Daar heb ik nog een uurtje aan school gewerkt, tot ik het om 21:30 echt beu was. Nog buikspierkwartier gedaan met Evy en gekletst met Dennis, mama en Shel. Oh ja, ik vroeg Eris of hij al meer wist over morgen. Wij hadden namelijk nog steeds geen idee wat ze nou precies van plan zijn. Hij zei dat kak Eyne morgen niet kan komen en dat ze op het idee was gekomen om dan maandag naar het zwembad te gaan met z’n allen. Ja, leuk idee, maar ik ben zaterdag al naar Jakarta :) Helaas pindakaas! Maar ze komen morgen wel, zei Eris. Hebben we al die boodschappen tenminste niet voor niks gedaan! Ben wel benieuwd hoeveel mensen er daadwerkelijk zullen komen, maar dat zien we morgen wel!
Ik wilde wakker blijven tot 00:00, omdat ik wist dat ik berichtjes uit Nederland zou gaan krijgen, in ieder geval van Shel, mama en Dennis. Had er wel moeite mee! Ben echt al oud aan het worden, dat blijkt wel weer! Haha. Maar toen het dan eindelijk zover was, was ik klaarwakker! Zelfs mijn kamergenootjes waren nog wakker, dat mag in de krant! Hihi.
Iedereen bedankt voor de berichtjes die ik nu al heb gekregen, terwijl ik in Nederland nog niet eens jarig ben!