Niks bijzonders?

Hoewel het een ‘tanggal merah’ was vandaag (deze keer toevallig een Chinese feestdag geloof ik, Hari Raya Nyepi), zijn we toch naar Sayap Kasih gegaan. Evy en Nikki hadden niet doorgegeven dat we eigenlijk in Manado zouden blijven en dat het niet in onze officiële planning stond om naar Sayap Kasih te gaan. Aangezien onze Manado-plannen niet door waren gegaan, zijn we toch richting Sayap Kasih gelopen. Eerst even langs broeder Han, want zonder zijn akkoord krijgen we ook geen akkoord van de zuster waarschijnlijk. Broeder Han vond het een goed idee! De kinderen vinden het ook heel leuk om naar het strand te gaan enzo, dus hydrotherapie is dan wel lekker dicht bij huis. Bij het huis zou nog een verdwaalde badkuip liggen, maar als het de badkuip is die ik denk dat het is, is dat niet echt hygiënisch en kunnen Evy en Nikki beter op zoek naar een nieuwe.
In Sayap Kasih hadden ze ons inderdaad niet verwacht, omdat het een feestdag was. Evy en Nikki wilden hun idee voor Sayap Kasih (hydrotherapie) gaan overleggen met de zuster. Die was druk bezig met salarissen overmaken ofzo, weet ik veel. Zodra ze klaar was, zou ze naar huis gaan. Ik had eigenlijk niks te doen vandaag, maar wilde kijken hoe de sfeer in het huis zou zijn na het afgelopen weekend. Evy en Nikki gingen dus met de zuster bespreken en ik zat er even bij, maar dat doe ik dus niet meer. Dan gaat de zuster alleen maar tegen mij zitten praten in het Indonesisch, terwijl het de bespreking van Evy en Nikki was! Ik ben op een gegeven moment weggelopen om iets te pakken ofzo, haha. Maar ze vond de hydrotherapie ook een goed idee, dus na haar akkoord zijn we naar huis gegaan om verder te werken aan onze projecten.
Ik heb echt een paar superartikelen gevonden over een bepaalde methode die toegepast kan worden bij meervoudig gehandicapte kinderen. Jammer dat ik daar niet eerder tegenaan ben gelopen, anders had ik daar zeker mijn project van willen maken! Maar daar heb ik nu helaas geen tijd meer voor…
We waren voor op het balkon gaan zitten, want in onze slaapkamer is het zo warm. De wind staat precies niet op het raam en dat is wel een beetje jammer, zou wel lekker zijn. Maar gelukkig hebben Evy en Nikki het raam al open weten te krijgen. Ik durfde dat niet, bang om met mijn onhandigheid het raam eruit te laten vallen ofzo, haha. Oké, we zaten dus buiten en toen zag Evy ineens broeder Han voor op straat in zijn auto stappen en wegrijden. Gingen we beneden wat drinken, zeiden ze: “Oh, we riepen jullie, maar dachten dat jullie al weer weg waren.” Hmm, niks gehoord! Maar maakt niet uit, weer terug aan het werk dan maar. Onze was weer gedaan en toen naar buiten om te wachten op onze blue bus die ons naar Tomohon ging brengen voor de lunch. Heel typisch, Evy had net gezegd dat ze voor vandaag nog niks bijzonders in haar dagboek had kunnen schrijven en we stonden buiten te wachten, toen er een grote politiebus langsreed. Ik dacht dat er gedetineerden in zaten, maar het waren allemaal politieagenten! En die stapten uit, we kregen van sommigen een hand en maakten een praatje. Ze bleken hier in de straat te zijn als beveiliging voor de campagne. Oh nee, campagne… Dat betekent: geen micro! Maar warempel (haha), toen de grootste drukte van de campagne voorbij was, ging een agent die de hele tijd bij ons was blijven staan, de auto’s aanhouden. Was hij voor ons een rit naar Tomohon aan het regelen! Omg.. Hij had een auto geregeld met 2 jongemannen erin en na wat overleg met Evy en Nikki en de verzekering van de agent dat het veilig was, zijn we ingestapt en netjes afgezet bij Kamasi. Gratis!
In Tomohon wilden we op zoek naar een opblaasbadje voor Evy en Nikki. Nou ja, voor de kinderen van Sayap Kasih dan :) Eerst maar even wat eten. Omdat het leuk is om nieuwe dingen uit te proberen, wij zijn namelijk heel avontuurlijke meiden (haha), zijn we ergens naar binnen gegaan waar achter het raam wat etenswaren onder zo’n stolp lagen. Zodra we gingen zitten, werd de tafel volgezet met allemaal bordjes. Er was rijst, kip, aardappel, maar ook gekookte kippenlever, gebakken kippenlever, runderhersenen en runderpoot! We zaten met open mond te kijken, we dachten namelijk dat we van de kaart konden bestellen en dan was onze keus zeker niet op deze gerechten gevallen. Oké, misschien wel op de aardappelen, rijst of kip, maar niet op de rest! Ik vroeg dus maar of we de kaart niet mochten zien. De eigenaresse vroeg waar we vandaan kwamen toen ze de kaart liet zien. Ik zei dat we uit Belanda komen en toen zei ze meteen: “Maar alle mensen uit Nederland houden van dit eten!” Ehm, ja… Maar wij willen toch liever zelf kiezen. Uiteindelijk zijn we weg gegaan en hebben we geluncht bij de KFC, haha. Een heel veilige keus, maar dit was genoeg culinair avontuur voor vandaag! Niet geslaagd met onze zoektocht helaas, dus maar weer terug naar Woloan. Ik zat met Evy voorin de micro op de passagiersstoel. Lekker warm, haha. Een man deed via de buitenkant het knopje van de deur dicht. Apart! Toen we gingen rijden, werd duidelijk waarom hij dit had gedaan… De chauffeur nam namelijk net een bocht en toen vloog zijn deur ineens open! What the … En wij zaten te gillen en daarna gegeneerd te lachen, maar alle andere passagiers vonden dit schijnbaar normaal. Die reageerden bijna niet. Ongelooflijk toch? Oh ja, en ik moest het raam opendoen met een geïmproviseerd hendeltje, gemaakt van een omgebogen schroevendraaier. Wel creatief, haha. Poeh, laat Evy maar nooit meer zeggen dat we nog niks mee hebben gemaakt, haha.
Toen we thuiskwamen, kwam Misya ons gezelschap houden. Ze verveelde zich denk ik, aangezien haar zusje alle aandacht opeist. Maar ze moet wel overal even aanzitten met die grijpgrage vingertjes. Ondertussen hebben wij nog wat aan school gewerkt. En ik heb eventjes met Dennis geskyped, heel fijn! Hij heeft deze week tentamenweek, succes lieverd! En later nog een uurtje met papa en mama geskyped, dat was ook weer gezellig, zoals altijd :)
Daarna The Heat gekeken met Evy en Nikki, toch maar een biertje en chippies erbij. We zijn verslaafd aan de Hot & Spicy Pringles… Vreselijk (lekker)! Nikki viel al snel in slaap en Evy heeft ook een klein stukje gemist, maar het einde nog meegemaakt, haha. Heb het grootste gedeelte dus wel alleen zitten kijken, maarja. Lekker relaxed hoor!