I'm not alone!

Om 05:00 een keertje wakker geworden en even met Dennis geappt. Het regende niet meer. Een voordeel van de overloop is dat het hier een stuk koeler is dan in de slaapkamer en omdat er geen ruiten in de ramen zitten (haha), tocht het een beetje en zijn er dus geen muggen, als ik mijn lieftallige oom mag geloven :) De bank ligt trouwens helemaal niet verkeerd, je ligt alleen zo in de kijkerd, haha. Na het appen, ben ik nog lekker verder gaan slapen! Om 08:00 uur ging de slaapkamerdeur open en werd ik ook wakker. We hebben samen ontbeten, ik brood met ei en zij een boterhammetje met hagelslag en jam. En omdat het hun eerste ochtend hier is, heb ik ook nog een eitje voor ze gebakken, haha. We zijn naar de houten huisjes gelopen in Woloan I. Trokken natuurlijk weer veel bekijks, nu nog meer dan eerst. Maarja, wat wil je, als je ineens met 3 bule bent. Op de terugweg hebben we veel drinken ingeslagen, dat is denk ik ook wel echt nodig. Toen we thuis waren, hebben we in onze dagboeken geschreven. Ja, zelfs dat is nu een groepsactiviteit geworden! Rond 11:30 zou broeder Han ons komen ophalen voor een verjaardag. Hij was er om 11:50, dus we zijn naar Kakaskasen gereden, een dorp hier in de buurt. De verjaardag was in zo’n seminarie, een huis voor broeders en zusters in opleiding. Pastoor Smit, een Nederlandssprekende pastoor, vierde dat hij 74 werd en al 47 jaar in Indonesië is. Mooie mijlpalen! Het was gezellig, ik heb wat met Evy & Nikki gekletst onder het genot van een Bintang, haha. Er was ook kueh lapis, mmm! Ik heb genoten en Evy en Nikki kwamen ook voor het eerst in aanraking met wat Indonesische snacks. Ze zijn niet van de kokos, haha. Ik eigenlijk ook niet, maar toch hou ik echt van kueh lapis :) Om 13:00 gingen we met alle gasten eten in een eetzaal. Er stonden lange tafels, helemaal vol met schalen. Na wat woorden van welkom, felicitatie en dank en een gebed, konden we aanvallen. Er was zelfs spaghetti! Oh, dat ging ik zeker weten nemen! Het was echt lekker, blijft gek hoe je bepaalde kleine dingetjes kunt missen. Wel op een andere manier dan de personen en natuurlijk de beesten thuis (Flash, Dushi en Cis, niet pa, ma en Shel, haha), maar toch mis je ze wel. Naast de spaghetti heb ik nog wat sate op en als toetje een stuk klappertaart. Oh en daarna nog een soort ijsje. Het was meer een soort bevroren pudding met aardbeiensmaak in een boterhamzakje. Een beetje hoe wij de lempers maken. Er was ook chocoladesmaak en omdat de kleuren dus roze en bruin was, en de zakjes langwerpig, kunnen jullie je wel voorstellen wat voor soort grapjes er in me opkwamen. Gelukkig dachten Evy en Nikki precies hetzelfde. Mooi, dezelfde droogkloten-humor! Als de vieze grapjes nu al beginnen, nu ze pas 2 dagen weg zijn van huis, hoe zal dat de komende weken dan gaan? Ben heel benieuwd, haha. Maar ben wel heel blij dat ze ook van zulke grapjes houden. Dat is in ieder geval een eerste teken van een klik. We hebben trouwens dus al een beetje gekletst en tot nu toe gaat dat heel goed, haha. Goed… Na het eten gingen we weer weg. Ik vroeg aan broeder Han of hij ons in Tomohon kon afzetten, want we moesten eigenlijk wat boodschappen doen. Dat was hij eigenlijk niet van plan zei hij, maar hij heeft het toch gedaan. Zelf ging hij naar het postkantoor en wij zouden de blue bus/micro terug nemen, dan konden Evy en Nikki dat ook meteen uitproberen. We hebben meer brood gehaald, chocopasta, etc. Toen we uit de supermarkt kwamen, riep iemand me. Het was Meyti, die was met Mitha aan het rondkijken. Ze kwamen net uit stage. Mooi, konden ze meteen kennis maken met Evy en Nikki! Ik heb gezegd dat we morgenmiddag wel even op bezoek komen. Toen terug naar Woloan, we hebben nog wel even moeten wachten tot de bus vol was, maar zo gaat dat hier nou eenmaal. Toen we thuis kwamen, lag er een nieuw matras klaar. Haha, oké. Na al die weken hebben ze op het laatste moment een matras gekocht en niet eens een bed geregeld… Achja, komt vast helemaal goed :) We zien het wel, Neel heeft het ding in ieder geval boven gelegd. Ik heb verder geschreven, even met mama, Inge en Dennis geappt en wat blogs getypt. Ik loop nog steeds erg achter! Nikki heeft ook geskyped en ze houden ook allebei een blog bij. Weer een groepsactiviteit, hihi.
Aan het eind van de middag zat er veel bezoek beneden, familie denk ik. Wij bleven dus lekker even boven. Ik heb even geskyped met Raymond & Frieda terwijl Evy en Nikki vast gingen eten, haha. Het was al weer veel te lang geleden dat ik ze had gesproken. Om 19:45 ben ik ook maar een bamisoepje gaan eten. Ik wil ook een keer mie goreng maken, maar weet niet hoe. Eerst koken en dan nog bakken denk ik? Maar even opzoeken als ik daar zin in heb!
Via de groepsapp nog lol met de meiden over onze nieuwste aanwinst van de vriendengroep, die ik nog niet heb ontmoet. (Beerryyyy!) Vooral Loes en ik konden onze nergens-op-slaande grappen erg goed waarderen, haha. Evy en Nikki zullen wel gedacht hebben: wat een gek! Lag ook echt helemaal in een scheur in mijn eentje. Ik heb meteen met Loes afgesproken om maandag of dinsdag te skypen. Ik heb ook nog met mama geskyped en met Dennis geappt. Verder getypt aan mijn blog en toen naar boven gegaan. We hebben afgesproken dat we elke week gaan afwisselen met op het matras slapen en omdat ze nog een beetje een jetlag hebben (of ze zijn gewoon vroege vogels), heb ik aangeboden om te beginnen op het matras. Het ligt een klein beetje hard nog, maar is nog nieuw. We kijken het even aan! Als het echt niet lekker ligt, dan ga ik gewoon op de bank liggen, die is ook al getest hè! Op straat waren ze allemaal aan het zingen, volgens mij vlak voor onze deur. Lekker dan! Ik heb nog wat met Dennis geappt, het is natuurlijk zaterdag vandaag en hij zou gezellig met wat vrienden gaan stappen. Daar heb ik ook wel zin in, om lekker een kroeg in te duiken! Even geduld hebben denk ik… Zo, de eerste dag van mijn on-eenzaamheid zit erop en als het zo doorgaat, zal het allemaal reuze meevallen! (Even afkloppen, Indonesisch bijgeloof hè!)