Manado en internet!

Ik kon er vandaag niet goed uit. Pas om half 9 opgestaan! Na een 2 weken-durend ritme van slapen om 23:00 en opstaan rond 07:00 is dit weer even wennen. Maar ik klaag niet hoor, ben gewoon nog aan het bijkomen. Rond 09:00 zou ik met pak Leo gaan oefenen, maar bij het ontbijt (-te- sterke koffie, brood met jam) zei ibu Cherly dat Alfreds al zou komen. Dan vanavond maar, als pak Leo nog fut heeft. Aangezien internet het nog steeds niet doet en papa met de suggestie was gekomen dat ze misschien geen vaste prijs betalen, maar per ‘data’, heb ik dit maar gewoon aan ibu Cherly gevraagd. Als ze per data betalen lijkt het me redelijk om ook een bijdrage te leveren, aangezien ik nogal wat gebruik maak van WhatsApp, Skype en internet nodig heb voor school. Dat hoefde niet, want ze betalen een vaste prijs. Maar de stekker was er dus weer uit! Ibu Cherly stopte hem meteen weer erin, haha. Had ik eerder moeten vragen!
Heerlijk, wat is internet toch een briljante uitvinding! Meteen met mama en Shel geappt. Simone kwam ook net thuis van het carnavallen, dus die heb ik ook nog even gesproken. Gezellig! Ik heb ook maar meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om les 21 van bahasa te downloaden en mijn gemaakte huiswerk naar papa en mama te mailen. Toen was het al tijd om naar broeder Han te gaan.
De weg naar Manado was weer prachtig en het laatste stuk liep zelfs langs de kust! De zee ziet er heerlijk uit en broeder Han ken een paar Nederlanders met een duikschool. I smell an opportunity! Als Evy en Nikki er zijn gaan we een keer zwemmen, aldus broeder Han. Verheug me er al op!Na iets meer dan een uur rijden waren we in Manado. Het was warm daar! De thermometer in de auto heeft zelf 38 graden aangegeven! We zijn bij het bisdom langs geweest om een begin te maken met het verlengen van mijn visum. Er was alleen niemand thuis, maar het was wel even lekker koel! Toen we daar weg gingen was het al 12:45, lunchtijd! In de Green Garden heb ik lekker es teh susu (ijsthee met melk) en foe yong hai op. Vooral mijn drankje was heerlijk, de foe yong hai was vooral veel! Het leek net een pizza, maar dan gemaakt van ei, met groenten en een soort BBQ-saus, haha. Broeder Han had es alpocat (avocado-‘sap’) en babi ketjap. Wat we niet op kregen, werd natuurlijk voor ons in een doggy bag gedaan en toen zijn we weer op weg gegaan.
We hebben de kathedraal bezocht, die was heel mooi en groot. En versierd, ik denk dat er een bruiloft zou zijn in de middag. Ook zijn we nog naar een groot winkelcentrum geweest, Matahari. Net zoiets als de Barones, met allemaal verschillende winkels. Ik heb al wat leuke winkels gespot voor als ik ga shoppen met de studenten! Daarna zijn we langs geweest bij een winkel van broeders die bij een congregatie in Tilburg zitten. Daar verkopen ze religieuze artikelen, zoals bijbels, andere boeken, rozenkransen, beelden, etc. Broeder Han heeft daar een collectebus staan van Yamaru en wilde meteen even het geld innen, haha. Alle donaties zijn natuurlijk mooi meegenomen!
En het was ondertussen al weer 14:30, tijd om richting het vliegveld te rijden dus! René zou om 15:25 landen. Broeder Han vroeg of ik het leuk vond om te spotten. Nou, dat heb ik ooit eens 1 keer bij Schiphol gedaan, samen met mijn oom Arno geloof ik! Maar ja, is wel leuk :) We zijn naar de ‘spotplek’ van broeder Han gegaan en hij vertelde dat we vlak voor de landingsbaan stonden en dat als er een vliegtuig aan zou komen, hij recht over ons heen zou vliegen. Nou, hij was nog maar net uitgepraat en toen kwam er al een vliegtuig aan! Ik heb mooi een filmpje kunnen maken. Ik had er natuurlijk niet op gelet welke vliegtuigmaatschappij het was, maar broeder Han wel. Het was Malaysia Airlines, waarmee René ook vloog. Als dit het vliegtuig van René was, was het dus een half uur te vroeg en moesten we nog opschieten ook! We gingen naar de aankomsthal en ja hoor, het was het vliegtuig uit Jakarta. René was al een week in Indonesië voor schoolbezoeken. Hij is al naar Sumatra en Java geweest, maar moest vanuit Surabaya eerst naar Jakarta en van daaruit kon hij naar Manado. Na een kwartiertje kwam hij al aanlopen, dus we hebben maar heel eventjes hoeven wachten. Hij had wel een enorme koffer bij zich! Jeetje, ik dacht dat mijn koffer groot was, maar die is nog maar een baby vergeleken met deze! Onderweg naar Tomohon hebben we wat gekletst en heb ik weer mijn ogen uit gekeken. Broeder Han vindt het leuk om steeds andere routes te nemen en zo zie ik steeds wat nieuws. Kan me niet zo goed een beeld vormen van René, maar we zien wel hoe dat gaat lopen! Hij is denk ik iets meer luxe gewend dan ik, laat ik het zo zeggen :)
Broeder Han en ik hebben René afgezet bij zijn verblijfplaats, een resort in Tomohon. Hij wil broeder Han en mij mee uit eten nemen morgenavond. Waarschijnlijk wordt het donderdag, want morgen is Aswoensdag en dus een drukke dag voor broeder Han. Broeder Han is door het dal met de rijstvelden terug gereden en heeft me ook nog hurkgraven laten zien. Het verhaal van die graven is in het kort als volgt: mensen geloofden nog dat de aarde plat is en op zuilen staat. Onder de aarde leven (de geesten van) varkens. Als die niet blij zijn, schuren ze langs de zuilen en zo ontstaan aardbevingen. De mensen geloofden dat de varkens boos werden door de geur van mensenlijken en begroeven hun doden niet meer. In plaats daarvan stopten ze hun overledenen in een hurkgraf dat een soort doos met deksel is, maar dan van steen. Wanneer het lichaam dan was vergaan, konden ze de botten alsnog begraven.
Broeder Han ging nog even mee naar het huis van pak Leo om te kijken hoe het ging. Daarna heb ik nog 3 uur met mama geskyped, dat was echt fijn! Oma kwam ook nog even op bezoek, dus die heb ik ook nog eventjes gesproken. Toen ik uitgeskyped was, heb ik geoefend met pak Leo. Het gaat weer wat beter gelukkig. Het was een drukke dag, dus ik was al best slaperig. Maar papa was net thuis gekomen van de ochtenddienst, dus nog een uurtje met hem geskyped. Was echt lachen, haha! Ik zal het onderwerp maar niet hier bespreken, maar ik heb me kapot gelachen papa!
Daarna nog eventjes een spelletje gespeeld op mijn telefoon en uiteindelijk pas rond 1 uur gaan slapen. Oh en papa, zo’n paard met koetsje heet een bendi!