6 mei 2014
|
Door:
Whitney
Aantal keer bekeken
129
Aantal reacties
Woloan Dua,
Indonesië
a
A
Post!
Een rustige start vandaag. Het gezamenlijke ontbijt heb ik vandaag even overgeslagen, had geen fut om uit bed te komen! Toen Evy en Nikki naar Sayap Kasih waren, heb ik ontbeten en ben aan de slag gegaan. Tussendoor een wasje gedraaid, opgehangen en toen kwamen Evy en Nikki alweer thuis. Meteen nog maar een was erin gedaan! Neel was toch niet in de buurt, haha. Mijn kamergenoten vertelden dat ze onderweg naar huis een slang hadden gezien! Jammer dat ik daar niet bij was, ik heb hier nog geen aparte dieren gezien. Alleen de arenden en enorme vlinders, dat zijn in ieder geval de mooie aparte dieren. Verder alleen abnormaal grote of juist kleine insecten, maar daarvan ben ik iets minder gecharmeerd :)
Tijdens onze lunchpauze stond broeder Han ineens binnen. En in zijn hand had hij een envelop met mijn naam erop! Jawel, driemaal is scheepsrecht! Het derde kaartje van Simone is eindelijk aangekomen en deze heeft er dus maar 3 weken over gedaan. Het was nog een verjaardagskaart ook, superlief! Nog een keer bedankt, Simoon!!
Midden op de middag riep Jenni me dat er bezoek was. Alweer iets voor mij? Het was broeder Oscar, hij had mijn paspoort meegebracht vanuit Manado. Vanmorgen had ik bericht gehad dat het opgehaald kon worden op het immigratiekantoor. Toen ik broeder Han belde, zei hij dat broeder Oscar toch daarheen moest voor zijn paspoort en de mijne wel zou meenemen. Gek hè, dat je je paspoort hier niet zelf hoeft op te halen… Maar stiekem kwam het wel goed uit, want dan hoefde ik niet helemaal naar Manado. Ik heb verder gewerkt tot 18:00 en toen zijn we lekker pasta gaan eten. Neel jat elke keer ook een beetje, die vindt het ook lekker. Maar volgens mij staan de bewoners van dit huis niet altijd open voor iets anders dan rijst, tenzij het iets is om te snoepen! Tot 21:00 nog aan school gewerkt. Daarna gekletst met mama en Dennis, we hebben een biertje gedronken op het dak en zijn toen lekker ons bedje in gekropen om nog even te relaxen en te slapen.