Weer een roadtrip
Door: Whitney
Blijf op de hoogte en volg Whitney
14 Mei 2014 | Indonesië, Batavia
Na het afscheid is de rest naar een appelboomgaard gegaan, Agro Wisata. Dat was wel leuk, maar ging heel snel voorbij. We mochten namelijk maar 2 appels per persoon plukken, haha. Daarna gingen we naar een oleh-oleh winkeltje, een soort giftshop dus. Daar hadden ze een soort chips van allerlei soorten fruit en natuurlijk vooral van de appel. Daar staat dit gebied bekend om. Ik heb wat chippies en een appelbrownie gekocht uit nieuwsgierigheid. Na een heel gedoe, omdat iets vanuit de winkel niet klopte en we weer terug moesten, was het weer tijd om te eten. Onderweg naar het restaurant, was oom de hele tijd aan de telefoon. Hij zocht namelijk van alles uit voor mmijn visum verlenging. Blijkbaar moet ik het wel gewoon in Manado verlengen, omdat ik vanuit daar weer terugvlieg. Was een onzin! En als ik het in Jakarta wil verlengen, hebben ze mijn ticket, paspoort, sponsorbrief en KK (Kartu Keluarga = familiekaart) nodig. Dat zal moeilijk gaan, want dat hebben we dus niet in Nederland… In ieder geval gaat oom Cipto vrijdag met mij naar het immigratiekantoor om te kijken of we wel kunnen verlengen. Goed, eerst maar eens eten :) We gingen naar Rumah Makan Sri. Daar heb ik heerlijk ayam goreng en tahu op en gado-gado en sayur lodeh geproefd. Heerlijk!
De chauffeur zette ons af op het vliegveld, maar we stonden bij de verkeerde terminal! Bleek dat we nog 10 minuten naar de goede moesten rijden, haha. En we waren al laat natuurlijk. Uiteindelijk waren we om 16:40 op het vliegveld, zaten we 20 minuten later in het vliegtuig en vertrokken we om 17:25 met een prachtig uitzicht op de zonsondergang en een grote, bijna volle maan. Het was maar een uurtje vliegen, een peulenschil dus :)
Rond 20:00 hebben we gegeten bij restaurant Penang, een Maleis restaurant. Ik heb de signature-dish geprobeerd, kwe tiaw penang. Dat zijn een soort platte noedels. En brood met kerrie, dat was Indiaas en echt heerlijk! Daarna zijn we naar het huis van oom en tante gegaan om mijn koffer op te halen. Ik zou weer in hetzelfde hotel in het MOI gaan logeren. Het huis is erg mooi, voor zover ik kon zien. Van buiten ziet het er klein en simpel uit, maar stiekem is het best groot. Ik ben helaas niet boven geweest, misschien een andere keer. Het is sowieso niet de gewoonte hier om mensen overal in huis te laten komen. Meestal is er een soort huiskamer waar gasten ontvangen worden en verder dan die kamer komen ze niet. Karin ging met me mee naar het hotel en liet de wasserette zien. Heel fijn om te weten, want mijn kleren moeten nodig gewassen worden! Ik heb nog geprobeerd te skypen met Dennis, maar helaas zonder al te veel succes. Tijd om te bekomen :) Selamat tidur!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley