Dag 8 in Temboan

Oef, ik kon vandaag niet uit bed komen. Ik was echt lui, maar om 07:30 moest ik er toch echt uit! Ati en Tiffany waren al aan het bakken. Kentang goreng, also known as: frietjes! Mmm! Ik heb al zo lang geen aardappel meer op, dat ik nog net geen afkickverschijnselen vertoon. Er waren ook mini-banaantjes, waarvan ik er ook weer een stuk of 10 op heb. Schandalig, maar laten we zeggen dat ik energie nodig had. Het was een langzame start vandaag. Onze kleren waren nog niet opgedroogd na de regenbui van gisteren. Om 09:00 smste broeder Valerianus, die ons begeleidt, dat hij langs zou komen om te kijken of we iets van de bejaardengym zouden bakken. Toen moesten we natuurlijk wel gaan opstarten! We hebben eerst gezorgd dat al onze papieren op orde waren, die controleert broeder namelijk. Toen kwam Meriel, die was gaan douchen, naar het huis en zei dat de broeder er al was. Bij bapak Harny thuis dus. Wij hadden de voordeur dicht gedaan (die altijd open staat als er iemand thuis is), dus de broeder was doorgereden naar bapak Harny. Wij als een speer daar naartoe gelopen, maar de broeder vermaakte zich wel. Hij zat net thee te drinken, haha. Hij heeft alles gecheckt en veel gepraat, zoals altijd.
Toen was het tijd voor de lunch, broeder ging mee. Hij moest per se alles weer dirigeren, zal wel in zijn aard zitten. Papa, jij zou gek worden, aangezien je mij al altijd een controlfreak noemt!
Na de lunch gingen w terug naar bapak Harny, de broeder zou daar even siësta houden en wij hebben ons opgesplitst in 3 groepen: Meyti, Gren en ik doen interventie en de rest gaat in 2 groepen de laatste informatie verzamelen. We kwamen aan bij een oma'tje met lage rugklachten (LBP, Low Back Pain) en oma had geen LBP meer! Nice! Helaas kwam dat niet door onze eerdere behandeling, want ze had voetzoolreflex-therapie gehad. Kort gezegd, gaan ze er bij die therapie vanuit dat de gebieden van het lichaam 'geprojecteerd' zijn op de voetzolen. Dus door de voetzool te 'masseren' op de plaats waar de lage rug geprojecteerd is, help je iemand van zijn LBP af. Een totaal niet-Westerse behandeling dus, maar als het oma helpt... Toen naar Esther, het jonge meisje dat slijm ophoestte. Die was ook weer beter! Zo zijn we snel klaar :) We hadden alleen nog een oma met knieklachten over en Sandrina. Oma met knieklachten bleek ook oma met LBP te zijn, maar we konden haar niet goed onderzoeken omdat ze een beetje angstig was. Ze hield haar lichaam heel stijf.
Hierna terug gegaan naar bapak Harny en de broeder sliep nog. We hebben op de rest gewacht en hebben de bejaardengym besproken met de broeder, die ondertussen was ontwaakt uit zijn schoonheidsslaapje. Ook hebben we de broeder verteld over het gedrag van onze gastvrouw. Hij zei dat we het gewoon moesten aangeven als we iets niet willen. Ja, als het zo simpel was, zou er niet eens een probleem zijn... In ieder geval gaat hij ibu Filly op de hoogte brengen en als we terug zijn, moet ik waarschijnlijk ook in gesprek met ibu Filly en broeder Han.
Goed, daarna senam lansia (bejaardengym). Het zou om 16:00 beginnen en wij waren eigenlijk al te laat, maar er was nog niemand. Zou het jam karet zijn? De kinderen die ons altijd volgen waren er natuurlijk wel, dus we hebben wat met hen gespeeld en broeder heeft ze meer oefeningen gegeven van Brain Gym. Ondertussen kwamen de oudjes binnengedruppeld (nee, niet letterlijk!) en hebben de studenten hun bloeddruk gemeten. Er waren 7 oma's en 2 opa's, maar 2 oma's kwamen alleen kijken. Broeder heeft de gym gegeven en het was heel leuk! De oudjes hadden er plezier in en wij ook. Als we tijd hebben, gaan we het deze week nog een keer geven. Na een fotoshoot met de lokale ouderensoos, hebben we ons weer gesplitst in 2 groepen en hebben we nog een interventie gedaan. Ik ben met Meyti en Tiffany naar Sandrina geweest en we hebben haar passief bewogen, ze heeft gestaan en gelopen. Ze zat buiten, waar 1 legger/barre staat voor haar om oefeningen aan te doen of te lopen. De rest is naar oma stroke gegaan.
Het diner hebben we genuttigd bij een familie bovenin het dorp, in Jaga 2. Ze hadden daar een superlieve hond, maar ik heb met het aaien geloof ik wel een vlo'tje opgepikt. Die zat later die avond op mijn arm. Achja, is niet erg. Na het eten was het pas 19:30 en omdat we nog niet naar het huis wilden, zijn we nog even bij bapak Harny gebleven. Richting de kerk was een feest, want de pastoor was jarig. Toen we terug gingen naar het huis stonden ibu en bapak Kun Tua gelukkig op het punt om weg te gaan. We konden niet douchen, want er was geen water... De jongens zijn langs gekomen toen onze gastheer en -vrouw weg waren en toen hebben we wat schoolwerk gedaan en een beetje tv gekeken. Om 22:00 kwamen ibu en bapak weer thuis, dus de jongens zijn gevlucht naar bapak Harny's huis en wij naar bed, haha.