Papa's verjaardag! - Reisverslag uit Woloan Dua, Indonesië van Whitney Ong - WaarBenJij.nu Papa's verjaardag! - Reisverslag uit Woloan Dua, Indonesië van Whitney Ong - WaarBenJij.nu

Papa's verjaardag!

Door: Whitney

Blijf op de hoogte en volg Whitney

09 Februari 2014 | Indonesië, Woloan Dua

Vandaag is papa's verjaardag! Gefeliciteerd pa!! Ik wou dat ik er bij kon zijn. Heb je gelukkig wel om 00:00 kunnen feliciteren, ik was op tijd wakker :) Hoewel ik vandaag wel wilde uitslapen. Maar toch een geluk bij een ongeluk, zullen we maar zeggen.
Ik ben lekker tot 9 uur blijven liggen, heb jullie even geappt en nog wat gelezen. Ik heb deel 4 van de Aardkinderen trouwens uit, mama. Ben nu begonnen aan deel 5, een vuurplaats in steen. Heerlijke ontspanning :) Om 9 uur ben ik er maar uitgegaan. Ik had geen plannen voor vandaag, behalve hopelijk vanavond skypen met de familie! Duimen dat de wifi het vanavond doet dus! Tot die tijd, een heerlijke, schemaloze zondag. Daar ben ik snel van terug gekomen, haha. Toen Jenni terug was van de kerk, vroeg ik wat ze vandaag zou gaan doen. Ze ging Meico ophalen, want die was in Surabaya geweest, voor het werk denk ik. Daarna hadden ze daar nog met vrienden afgesproken. Hmm, had ze willen uitnodigen om te eten vanavond, maargoed: schemaloze zondag continues! Ik heb lekker kunnen luieren, een beetje tv kijken en heel veel lezen. Toch begon ik me rond 4 uur 's middags wel te vervelen.. Alleen Angra was in huis met de jongste en nog een meisje, dat is misschien haar kindje. Maar die zaten al de hele dag in de slaapkamer van de kindjes. Toen heb ik Eristo gesmst of hij en misschien Ockly al iets te doen hadden en of ze misschien met mij wilden gaan eten vanavond. Dat was goed en ik zou om 19:00 op het busstation in Tomohon staan. Ik had de instructies van Jenni in mijn achterhoofd en Eristo zei dat het busstation Terminal Kamasi heet. Oh ja, ook wel handig om te weten! Om half 7 ging ik er vandoor, maar eens kijken hoe dat zou gaan met die bus :) Er kwam al snel een busje aanrijden, maar die zat al vol. Maar hier is vol niet vol hoor, haha. Ik denk dat er officieel 7 of 8 mensen in zo'n busje mogen, maar er zaten achterin misschien al 10 man. Voor mij stapte er net een jongen in op de passagiersstoel. Toen hij zag dat ik ook met de bus wilde, hield hij de deur open. Ik ben er dus maar gewoon naast gekropen, haha. Gezellig, met z'n 2en op een passagiersstoel, haha. Hij moest toevallig op dezelfde plaats uitstappen, dus dat was wel handig. Ik heb mijn ogen goed de kost gegeven, want dit was eigenlijk de eerste keer dat ik in het donker buiten was 'in mijn eentje'. Helaas was er niet veel te zien, want er is natuurlijk niet echt straatverlichting. Toen we bij Kamasi waren, gaf hij een seintje, dus dat was wel fijn. De blauwe bus zou 3500 Rp kosten, maar ik gaf een briefje van 5000 en kreeg er een van 2000 terug. Oké, ook prima hoor! Eristo was er (natuurlijk) nog niet. Heb een kwartier staan wachten en toen liep er toevallig een student uit dezelfde klas langs, Meriel. Die zag mij en zei: "Whitney? Kamu pergi ke mana?" Waar ik heen ging dus. "Makan!" Haha. "Met wie?" "Eristo." Oh, waar is hij dan? Toen zei ik maar dat ik dat niet wist, in ieder geval niet hier. Meriel meteen bellen, haha. Ze zijn in ieder geval wel behulpzaam hier :) Vlak daarna kwam Eristo aangelopen, hij was vergeten te smsen dat ik het moest laten weten als ik er was. Toen weer achterop de motor naar het huis van Eristo en Ockly. Ockly was er ook, die was dit weekend naar zijn familie en zijn vriendin geweest. Hij wilde ook wel mee eten, dus liepen we naar een Chinese Rumah Makan. Hier weer soto ayam besteld. Het was wel oké, maar de soto is thuis lekkerder! Hier zaten maar 3 stukjes kip in... Ook had ik juice mangga besteld, mangosap dus. Het was niet echt sap te noemen. Toen ik een rietje erin stak, bleef deze rechtop staan. Het was net een milkshake! Het was ook niet echt lekker, dus heb het niet opgedronken. Het was ook erg warm, althans, dat vonden de studenten. En buiten hadden ze het nog dingin! Het zijn net Nederlanders, altijd klagen over het weer, haha. Daar kan ik thuis ook wel wat van hoor, maar hier hoor je mij niet klagen. Na het eten heeft Eristo me meteen terug gebracht naar Woloan, want morgen hebben ze tentamen. Ze moesten dus nog even aan de bak! De blauwe bus rijdt blijkbaar maar tot 20:00. Oepsie! Wist ik veel..
Toen ik terug was in het huis, deed wifi het nog! Heb even een poging gedaan om met Romy, oma en Miliana te skypen, maar dat lukte niet. Hopelijk zometeen wel, als iedereen bij mij thuis is.
Nog een Olympische update meegekregen, Ireen Wüst goud op de 3000 meter! En gisteren ook al 3 medailles voor Nederland bij de heren. Echt super! Ik vind het wel jammer dat ik niet kan kijken hier hoor, maar ik volg het nieuws. Even later een berichtje van Dennis dat hij bij mij thuis was en toen van mama, of ik kon skypen. Let's try! Hij deed het! Heb lekker kunnen kletsen met de oma's, Dennis, papa, mama, Inge en Shel. Shel heeft haar autootje nog laten zien, leuk ding! En Ser kwam binnen, maar vlak daarna trok mijn internet het niet meer. Heb je helaas niet meer kunnen spreken, Ser, maar wel een glimp van je opgevangen :) Hoop dat alles goed gaat met jou en Steph <3 (kleiner dan 3, haha). Het was echt heel fijn om jullie allemaal te kunnen zien en spreken! Was ik er toch nog een beetje bij :)
Na het skypen ben ik maar gaan slapen, ben nog niet helemaal bijgekomen van het gebrek aan slaap zaterdag denk ik. Selamat tidur!

  • 10 Februari 2014 - 11:08

    Phil:

    Al had ik het gisteren al gedaan vandaag is het echt de dag, dus nogmaals gefeliciteerd met je vader. Ik kan me zo voorstellen dat juist deze dagen het verlangen om even erbij te kunnen zijn extra zwaar zijn.
    Maar gezien alle positieve berichten weet ik zeker dat je er wel komt. Leuke vrienden en vooral de goede zorgen voor elkaar zijn heel wat waard.Ik doe deze dagen niet veel anders dan TV kijken. Spannend hoor!!Vooral het schaatsen!
    Dag Whitney, maak er wat van.In ieder geval tot de volgende keer. Liefs van PHIL

  • 10 Februari 2014 - 15:54

    Mama:

    Hoi Whit,
    Was idd fijn, dat je toch bij Pa's verjaardag was, al was het via de phone! Alleen het gebak was zo moeilijk door dat ding te proppen!
    En een stukje bewaren is ook geen optie; misschien over een week loslaten dan komt het vanzelf naar je toe gekropen......;)
    Heb alles weer gelezen; heerlijk!! Hoop je straks nog te spreken! Xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Whitney

Als minor van mijn opleiding heb ik gekozen voor het buitenland. Ik ga naar Sulawesi, Indonesië!

Actief sinds 24 Jan. 2014
Verslag gelezen: 701
Totaal aantal bezoekers 23548

Voorgaande reizen:

31 Januari 2014 - 07 Juni 2014

Indonesia

Landen bezocht: