Afscheid nemen bestaat niet

Hallo allemaal! Hier is dan mijn eerste blog.
Laat ik maar beginnen bij het 'begin': de geweldige week thuis, voordat ik vertrok naar Indonesië.
Zondag was echt geweldig, ik was enorm verrast en blij jullie allemaal te zien. Het was een supercadeau! Hoewel ik wel wat traantjes weg moest pinken, ben ik blij dat papa, mama en Shel alles zo hebben geregeld. Het was supergezellig en ik wil iedereen nogmaals heel erg bedanken! Ik ging wel even extra goed beseffen wie ik allemaal achterlaat voor 4 maanden..
Maandag ben ik dan toch maar eens begonnen met inpakken. Nou ja, inpakken.. Het was meer dat ik mijn hele kast heb leeg gehaald en op bed heb gegooid, maargoed. Natuurlijk moest er ook nog een beetje geshopt worden om de laatste benodigdheden te bemachtigen. Dat heb ik gezellig samen met mama gedaan, bedankt nog, ma! Ook ons dagje Efteling woensdag was echt genieten. We hadden lekker weer, ook al was het koud en hebben weer genoten van de adrenaline in de attracties. Het was heerlijk, mam :)
We hebben deze week nog volop bezoek gehad, iedereen die nog een keer langs is geweest, bedankt! Voor oma Jo, maakt u zich geen zorgen, alles komt goed!
Het was ook echt kwalitatief uitermate teleurstellend (mag je schelden op een blog? Haha) om afscheid te nemen van Dennis donderdag. Ik vond het jammer dat je vrijdag niet mee naar Schiphol kon, lief, maar tentamens gaan voor! Dus donderdag werden er weer wat tranen gedroogd.

Toen was het op vrijdag dan eindelijk zover: the big day! Wat was het moeilijk.. Ik wilde echt niet meer weg, maar had al maanden hiernaar uitgekeken. Too late to turn back! Omdat mijn vliegtuig om 10:30 vertrok en ik ongeveer 3 uur van tevoren op Schiphol moest zijn, mochten we lekker vroeg opstaan. Heerlijk he, Ganesh? :) Ook oma Renie, Inge, Romy en Ser waren meegekomen naar Schiphol om me uit te zwaaien. Bedankt, het was echt nog gezellig! Ik ga jullie grapjes missen, haha. Na een koffietje was het dan echt tijd om te gaan.
Na veel knuffels, wijze woorden en (alweer) tranen, heb ik het beeld van mijn zwaaiende achterblijvers nog even goed in mijn hoofd geprent en was het tijd om te gaan.

Ja, en toen was ik alleen.. Alles op Schiphol verliep op rolletjes. Ik ben meteen doorgelopen naar de gate, waar al mensen in de rij stonden. De handbagage inchecken was zo gedaan (je citroencake mocht mee, Roo, en hij was heel lekker) en omdat ik helemaal op de achterste rij zat, kon ik ook al snel boarden. Naast me zat een wat ouder echtpaar. Ze gingen naar huis, naar Australië. Ik heb gelukkig een beetje met ze kunnen kletsen, want na een uur of 6 verveelde ik me toch echt wel!
Ik heb 3,5 film gekeken en ben maar 1 keer een stukje gaan lopen. Ik wilde mijn buren niet storen, dus bleef ik maar gewoon zitten. Ik heb een puzzeltje gedaan en het boek dat ik donderdagavond heb gekregen, gelezen. Bedankt voor jullie lieve berichten en leuke foto's allemaal!
Poeh, wat heb ik verder gedaan? Oh ja, gegeten natuurlijk! Al om 12:30 kwam de lunch en ik heb lekker Hollands voor puree met rode kool en stoofvlees gekozen, haha. Ik dacht: nu het nog kan, ga ik er voor! Het was best lekker. Verder werd er goed voor je gezorgd, al bij het instappen hadden we een soort envelopje gekregen met chocolaatjes erin, omdat het Chinees nieuwjaar was. Dus: gelukkig nieuwjaar allemaal en welkom in het jaar van het paard! Tijdens de vlucht kwam er zowat elk half uur iemand langs om te vragen of je eten of drinken wilde, dus dat was helemaal prima. Toen was er om 21:00 het ontbijt. Weird! Maargoed, in Singapore was het natuurlijk al 04:00, dus dan ontbijt je gewoon, haha. Ook het ontbijt was lekker en meer dan genoeg. Ik heb zelfs nog een Singapore Sling op! Heeft me helaas niet geholpen om te slapen, maar was wel erg lekker!
En toen, om ongeveer 06:00 uur lokale tijd (in Nederland dus 23:00), landde het vliegtuig in Singapore. Hoewel ik 3 uur overstaptijd had, was het bij lange na niet genoeg om de terminal goed te bekijken. Ik heb zodra ik kon even geskyped met Dennis, pa, ma en Shel. Daarna nog wat te drinken gehaald en even gezeten en toen moest ik alweer richting de gate gaan lopen.
Next stop: Manado!