Naar Jakarta!
Door: Whitney
Blijf op de hoogte en volg Whitney
10 Mei 2014 | Indonesië, Batavia
Anyway, klokslag 8 uur waren wij klaar, volgens afspraak! Ik heb alleen afscheid genomen van Jenni, want pak Leo en ibu Cherly zijn dus al naar Jakarta voor controle.
Goed, aangekomen op het vliegveld, na een wilde rit (zoals altijd met broeder Han). Het afscheid ging heel snel, want broeder Han gaf me een hand en ik was nog bezig met afscheid nemen van Evy en Nikki toen hij al half weg reed. Hmm…
We waren om 09:20 op het vliegveld en om 10:50 zou ik al vliegen, dus ik hoefde niet lang te wachten. Er zijn maar 3 of 4 gates op het vliegveld, dus ik hoefde ook niet ver te lopen om te boarden. Op mijn ticket stond dat ik om 10:35 pas kon boarden, maar dat mocht al om 10:00! Ik heb dus vrijwel niet hoeven wachten. Enige minpuntje was dat ik even beter had moeten nadenken over mijn kleding. Ik had een korte broek aan en bedacht me pas op het vliegveld dat Jakarta overwegend islamitisch is. Maargoed, ik ben tenslotte maar een toerist! Het vliegtuig vertrok netjes op tijd, geen jam karet deze keer. Ik kreeg na een half uur al lunch: heerlijke kip, rijst en boontjes met maïs. Jammie! De vlucht was zo voorbij. Vergeleken met die 16 uur van Nederland naar Indonesië, stelden die 3 uurtjes natuurlijk niks voor!
Vanuit het vliegtuig liep je gewoon het trappetje af en konden we meteen in een bus stappen die ons naar de aankomsthal bracht. Na ongeveer een kwartiertje was mijn koffer er. Oké, op naar de uitgang! Ik had ff snel gezocht naar een foto van Ajie, die me op zou komen halen, zodat ik in ieder geval zou weten wie ik moest zoeken, haha. Hij was er nog niet. Iets later werd ik gebeld door zijn vrouw, ze waren onderweg maar het was druk. Ja, dat had ik al gehoord van papa. Zo is Jakarta denk ik! Na een snelle plaspauze heb ik mijn wachtpost weer ingenomen en toen kwam er ineens een jonge vrouw op me af. Dat bleek Lia te zijn, de vrouw van Ajie. Ajie is dus de zoon van oom Sutjipto en hij is een neef van opa. Snappen jullie het nog? Nee, ik ook niet. De stamboom van onze familie is volgens mij zo ingewikkeld, dat het wel een paar dagen zal kosten om erachter te komen hoe het precies zit, haha. En blijkbaar ben ik niet de enige die er niks van snapt, want eenmaal in de auto vroeg Ajie aan me: “Weet jij hoe onze familie nou precies in elkaar zit?” Haha! Mooi was dat. Anyway, ze zijn heel aardig. Ajie is 33 en Lia 29 en ze is 4 maanden zwanger. Superleuk! Ze zijn 2 jaar getrouwd. Toen ik Ajie zag, moest ik meteen aan Richard denken, mijn oom. Ajie lijkt heel veel op hem! Goed, op weg maar Kelapa Gading, dat is de naam van een wijk hier in Jakarta. Jakarta is trouwens echt enorm. Toen het vliegtuig aan het dalen was, keek ik naar buiten en tot aan de horizon zag ik niks anders dan stad. Er wonen trouwens even veel mensen in Jakarta als in heel Nederland! En het was druk op de weg, maar ik moet zeggen dat ik het erger had verwacht. Misschien omdat ik al 3 maanden van chaotisch verkeer en slechte wegen gewend ben. Eerlijk gezegd vond ik het een verademing. Niet door het verkeer, dat was druk. Maar de wegen zijn hier gewoon egaal! Haha, dat is lang geleden voor mij.
Ajie en Lia hadden nog niet geluncht, dus dan zijn we eerst gaan doen. Ik heb niet zoveel op, omdat ik in het vliegtuig al had gegeten. Maar natuurlijk heb ik wel een beetje geproefd! Heerlijk, dat bekende eten! Rijst, sate ayam, tahoe, mmm! Na het eten weer op weg. Blijkbaar zit ik de komende dagen in een hotel in plaats van bij de familie. Oom Sutjipto was niet in Jakarta, maar morgen is er diner met de hele familie. Degenen die hier wonen in ieder geval. Ben echt heel benieuwd! Vanaf maandag ga ik blijkbaar een paar dagen met oom en een paar andere familieleden mee naar Malang, een stad die ook op Java ligt. Goed, ik verblijf vanaf vandaag in het All Sedayu hotel, dat ligt in een winkelcentrum. Jeetje, het is hier echt superdeluxe! Een tweepersoonskamer voor mij alleen en in de badkamer iets dat eruit ziet als een heerlijke douche! En zelfs wifi! Wat wil een mens nog meer? Ik heb iedereen even laten weten dat het goed gaat en dat ik veilig ben aangekomen. Snel omgekleed en weer naar beneden. Ajie en Lia waren op me aan het wachten, want we zouden naar Skye gaan. Skye is een loungebar op de 56e verdieping van een kantoorgebouw vanwaar je een supermooi uitzicht schijnt te hebben op Jakarta. Een mustsee dus! Ook aan dat kantoorgebouw is een winkelcentrum verbonden. Heb mijn ogen uitgekeken, wat een luxe en rijkdom hier, vergeleken bij Tomohon! En bij elke ingang en in bijna alle winkels staat beveiliging. En je moet bij het binnengaan door zo’n detectiepoortje lopen. Dat is geloof ik sinds al die aanslagen. We hebben wat rond gekeken in het winkelcentrum en toen gingen we naar Skye. Er is schijnbaar ’s avonds wel een dresscode, en wel voor avondkleding. Dus eigenlijk mochten we niet naar binnen, maar Ajie heeft de gastvrouw zover gekregen dat we even het balkom op mochten om foto’s te maken. Geweldig! Het was echt zo mooi! Ik ben weer verliefd geworden. Jammer dat het zo snel voorbij was, maar als het goed is gaan we een andere avond terug om echt wat te drinken. Heb er nu al zin in!
We zijn gaan eten bij een Duits restaurant, het Paulaner Bräuhaus. Een bord vol met varkensvlees (worsten, pate, ribs) gegeten en natuurlijk: aardappelpuree met zuurkool. Nou ja, ik heb een klein hapje zuurkool op, want ik vind het nog steeds niet erg lekker. Lekker een Radler erbij en elkaar wat beter leren kennen. Het zijn echt lieve mensen! Ik heb mijn fotoboek laten zien, dat had ik natuurlijk meegenomen. Vonden ze leuk om te zien :) Op weg naar de uitgang kwamen we langs Ron’s Laboratory, een ijszaak waar je ijs ter plekke wordt gemaakt. Ze gebruiken denk ik vloeibare stikstof. En ze werken allemaal met ‘labjassen’ aan en gebruiken reageerbuisjes om van alles te mengen enzo, echt leuk! Natuurlijk moest ik een ijsje daarvandaan hebben. En Lia heeft schijnbaar een ijs-verslaving sinds ze zwanger is, dus zij lustte ook wel :) Bovenin het winkelcentrum zit ook nog een bios, waar ze zelfs 4D-films draaien, dus de stoelen bewegen, ze werken met geur, wind en water. Nice! Moet ik ook nog uitproberen voor ik hier weer wegga! Onderweg naar huis was ik in gesprek met Ajie, maar ik viel elke keer in slaap. Haha, goede indruk maak je zo. Ik denk dat hij niks in de gaten had, anders liet hij het in ieder geval niet merken. Ik ben netjes terug gebracht bij het hotel, heb een beetje rondgekeken, geappt met iedereen en een stukje film gekeken. Toen was het toch echt tijd om te gaan slapen. Ik vind Jakarta nu al leuk!
-
17 Mei 2014 - 07:46
Phil:
Hoi vacantieganger, wat een luxe, weer een cultuur omslag. Zo maak je nog eens wat mee.
Ik hoop, dat je een paar fijne dagen hebt met al je tot nu toe nog onbekende familie.
Laat je maar eens lekker verwennen. Je hebt het echt verdiend!!
Liefs van mij xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley