Rurukan

Ons uitje met de studenten van Akfis is vandaag! We zouden dus naar een soort Bukit Doa gaan, Rurukan. We werden om 07:45 opgehaald. Nou ja, dat was dus de bedoeling. Eristo stuurde een bericht om 07:45 dat ze nog stonden te wachten op de micro. Het welbekende jam karet, haha. Wij zaten al klaar en hebben de tijd gedood met spelletjes en puzzelen. Om 08:45 waren ze er en konden we gaan! We zaten met 6 man en een paar dozen in het busje. Evy en ik deelden de voorste bank, maar ik zat er maar met 1 bil op. Aangezien de grote deur van de micro’s altijd open staat, kukelde ik er bij elke bocht naar rechts bijna uit! Maar we zijn heelhuids aangekomen bij ‘Temboan’ Rurukan :) Nee, het is niet in Temboan, weet niet waarom het zo heet. Misschien is het de gemeente Temboan ofzo? In ieder geval hadden we ook vanaf deze heuvel weer een schitterend uitzicht! Aan de achterkant keken we uit op een deel van het Tondano-meer en aan de andere kant stonden meer heuvels met rijstvelden en akkers erop. Prachtig! Eristo had ons verteld dat het uitje voor ‘refreshing and recreation’ was, maar we begonnen met een ibadah. Aangezien ibu Cherly me vanmorgen een soort uitnodiging had laten zien voor die ibadah, dacht ik dat dat het was. Na de ibadah meer foto’s maken, ontspannen en samen eten. Niets bleek minder waar… Na de ibadah werd er een lemper aangeboden en gingen we weer naar buiten, om al snel terug geroepen te worden door broeder Valerianus. Er werd namelijk gezamenlijk een stuk uit de bijbel opgelezen en daarna ging hij dit analyseren. Oh Tuhan, zouden ze hier zeggen. Ik kon het nog een beetje volgen, maar voor Evy en Nikki zal het helemaal vervelend geweest zijn. Na de (over)analyse, liet broeder een filmpje zien over mieren die samenwerkten. We werden allemaal in groepjes verdeeld en kregen opdrachten. De eerste opdracht was: een presentatie houden over waarom mieren anders zijn dan mensen. De tweede was: een spel bedenken waarbij je als groep moet samenwerken. Ik zat met een paar bekenden in het groepje, namelijk met Egha en Tifke. We hadden wat dingetjes bedacht over het verschil tussen samenwerking bij mieren en mensen en ze vroeg of ik een spelletje wist. Hé, komt 9 jaar koorkamp nog eens van pas! We hebben het spel gedaan waarbij iedereen in een cirkel staat en de handen van de buren vasthoudt. Dan ga je jezelf in de knoop leggen door onder of over andermans armen heen te stappen. Je mag de handen niet loslaten en ook niet veranderen van positie. Dan moet je weer uit de knoop zien te komen. Haha, het was wel grappig. Maar het duurde lang voor ze het doorhadden. Na al dit ‘harde werk’ was het tijd voor de lunch: rijst, groenten en vis met heel veel rica erop. Veel te pedis! Zelfs bij sommige studenten stond hun mond in brand. Na de lunch zijn we weer naar buiten gegaan, hebben we wat gekletst met de studenten en zijn er natuurlijk heel veel foto’s gemaakt. Helaas was dit van korte duur, we werden weer naar binnen geroepen voor de presentatie van de groepjes. Wel heel grappige spellen!
En daarna had broeder Valerianus naar eigen zeggen nog wat materie… Ging hij een college geven over ‘schooletiquette’, dat je netjes en lief moet praten tegen elkaar! Waar is dat nou weer voor nodig? Tegen die tijd was ik het echt wel zat en begon ik spijt te krijgen dat ik mee was gegaan. Ik had deze tijd beter aan mijn verslag kunnen besteden, ook al was het zondag. Niemand van de studenten wist ook tot hoe laat het zou duren. Maar wij vonden eigenlijk dat ze ons niet konden verplichten om mee te doen, we verstaan er toch vrij weinig van. Goed, daarna zijn wij buiten gaan zitten puzzelen terwijl een paar studenten binnen nog een toneelstuk opvoerden.
Om 16:30 konden we eindelijk gaan! Poehpoeh, het voelde alsof er een hele werkdag op zit. Hoewel het nu beter gaat, is het toch nog wel vermoeiend om te proberen alles te begrijpen wat er gezegd wordt. We zijn thuis gebracht door de chauffeur en Eristo. We zaten allemaal bijna te slapen de micro, behalve de chauffeur dan. Tenminste, dat hoop ik wel!
Jullie raden nooit wat we hebben gegeten vanavond: gekookte aardappelen! Dat maakte mijn dag weer een beetje goed, haha. Met groenten en kipfingers. Oké, dat laatste is niet zo gezond, maar we wilden vlees en ik ben niet van plan een kip te kopen, deze te plukken, te slachten en er kipfilet van te maken… Wat hebben we het toch makkelijk in Nederland, waar dat allemaal voor ons wordt gedaan. Het was heerlijk :)
We hebben ons vanavond bezig gehouden met “Ik ga op reis en ik neem mee…” Hoe we erop kwamen, weet ik niet precies meer, maar we hadden een hele rits! Zulke spelletjes zijn goed voor mij, kunnen die hersenen even lekker aan het werk gezet worden.
Daarna nog wat gerelaxed, gekletst met Dennis en mama en rond 23:30 maar eens gaan slapen.