Oh no!

De eerste ‘oh no’ van vandaag kwam al vroeg, namelijk toen de wekker om 04:45 ging omdat Nikki en ik zouden gaan wandelen. Het was nog vroeg en de afgelopen dagen waren we er ook al achterlijk vroeg uit gegaan, dus we hebben besloten om toch nog maar 2 uurtjes te blijven liggen, haha. En het is de laatste dagen wat warmer geworden. De nachten dus ook en dat slaapt toch wat minder lekker.
Achja, je moet er wat voor over hebben, haha. Toen we eruit moesten, hebben we met zijn drieën ontbeten en zijn Evy en Nikki naar Sayap Kasih gegaan. Ik heb gedoucht en ben met een muziekje op aan de slag gegaan. Misya kwam nog even bij me zitten. Zij kan echt zo schattig zijn :) Ze zat heel lief een beetje bij mij, te kletsen en Subway Surfers te spelen op mijn telefoon, haha. De jeugd van tegenwoordig! Toen Evy en Nikki thuis kwamen, was Misya alweer beneden en was ik nog hard aan het werk. Ik wilde echt even knallen vandaag. Die mentaliteit schijnt echt niet goed te zijn, want surprise: om 11:30 viel de stroom uit. Oh no again! En een kwartier later dus ook mijn laptop. Pff, net nu ik zo goed bezig was… We hebben dus maar even gepuzzeld en zijn om 12:15 gaan eten. Na de lunch deed de stroom het nog niet, dus stelde ik maar voor om ‘gedwongen’ even in de zon onze tijd uit te gaan zitten. Daar waren Evy en Nikki het natuurlijk mee eens! Toen Nikki vast naar boven ging, deed de stroom het ineens weer. Shit! Maargoed, toch nog maar een uurtje buiten gezeten. Niet in de zon, maar gewoon even in de ‘frisse’ lucht. Misya kwam er ook nog even bij en speelde heel lief met ons. Zij verveelt zich echt, haar zusje eist namelijk alle aandacht op. En zij krijgt altijd op haar donder, het is zonde… Toen ik had besloten dat mijn pauze voorbij was, heb ik me toch maar weer even afgespoeld om fris en fruitig aan de slag te gaan.
Om 17:00 zijn we naar Tomohon gegaan en hebben we weer bij Anugerah gegeten, het tentje met de wijn. Mmm! Ik heb lekker een keer iets anders op: ayam asam manis (zoetzure kip). Was lekker, maar wel zo’n machtige, kleffe saus, dus ik zat al snel vol. Na het eten hebben we boodschappen gedaan voor onszelf en voor Eristo. We gingen namelijk even op bezoek, dat was gisteren geen succes… Gewapend met onze tasjes kwamen we aan bij zijn kos. Toen hij de cadeautjes zag, werd hij heel verlegen. Echt schattig! Er waren nog wat huisgenoten van hem thuis, dus volgens mij was hij blij dat hij al zo donker is dat hij niet meer rood kon worden. Hihi. We hadden de cadeaus natuurlijk in het roze ingepakt (Pinky Boy, naar de roze paraplu van Evy) en het beertje dat hij in Manado het leukste vond voor ‘mijn nichtje’ was natuurlijk ook voor hem. Volgens mij vond hij de cadeautjes wel leuk :) We hebben gezellig gekletst met alle jongens daar, er kwamen er steeds meer bij leek wel! Alleen Ockly was er helaas niet. Rond 21:45 zijn we naar huis gebracht en toen was het bedtijd voor Evy en Nikki en Skype-tijd voor mij. My little Stegwee was namelijk op bezoek bij mij thuis. Dus gezellig geskyped met haar, mama en papa een beetje. Maar die kreeg er bijna geen woord tussen, haha. Sorry vaders!
Na het skypen nog even met Dennis gekletst via de app en toen gaan slapen.