Gaar...

Het is zeker maandagochtend? Het was te merken, ik had helemaal nergens zin in vandaag… Nadat de wekker om 06:45 was gegaan ben ik eruit gegaan om met Evy en Nikki te ontbijten. Toen zij naar Sayap Kasih vertrokken, ben ik eerst even mijn plank in de kast gaan fatsoeneren, die zag er echt niet uit! Maar nu liggen al mijn kleren weer netjes hoor. Ma, je kunt trots op me zijn, haha.
Daarna begonnen aan mijn verslag. Poeh, dat schoot echt niet op… De motivatie was even ver te zoeken vandaag! Evy en Nikki waren om half 10 al weer terug, Alfreds was er niet, dus ze waren min of meer naar huis gestuurd. Oké, haha. Die zijn dus ook aan de slag gegaan.
Pff, ik had vandaag echt geen fut. Zelfs met mijn vooruitzicht en verheuging op mijn vakantie kon ik me niet ertoe zetten om even mijn best te doen. Goed, wel iets gedaan natuurlijk, maar niet genoeg. Om 17:30 was ik er echt klaar mee. We zijn naar Tomohon gegaan om te eten en boodschappen te doen. We zijn ook op zoek gegaan naar een cadeautje voor Eristo. Hij is altijd zo aardig voor ons! We hebben al een deel van ons cadeau kunnen vinden, haha. Was wel grappig om overal te kijken, maar zodra we in een warung binnenstapten, gingen de verkopers in onze nek staan hijgen. Dat is wel irritant, maar zal er ook wel bij horen…
We gingen weer op zoek naar een eettentje en vonden er een die er echt mooi uitzag> Zelfs voor Nederlandse begrippen was het netjes! We keken op de kaart en er stond wijn op! Omg, daar heb ik echt al weken zin in, in een wijntje! Ik probeerde niet al te hoge verwachtingen te hebben, maar het was echt een heerlijk zoet wit wijntje. Oh, dat was echt genieten! Op de kaart hadden we ook kentang goreng (frietjes dus) en pisang goreng gezien. Aangezien Nikki daar nu helemaal aan verslaafd is, hebben we daarvan ook maar een portie besteld. En de frietjes gewoon omdat die lekker zijn, haha. Ik heb weer eens een keertje ayam lalapan op en ook hier was die lekker. Dit tentje is zeker voor herhaling vatbaar. Als ik eerlijk ben, zou ik er zelfs voor een wijntje al naar terug gaan, hihi. Het was voor ons drieën maar 119.500 Rp, ongeveer €7,50!
Daarna hebben we dus boodschappen gedaan en Nikki heeft slippers gekocht. Ze heeft gisteren namelijk blaren gelopen… Vervelend! We waren om 20:15 pas bij Kamasi, maar er stonden geen busjes. Oh ja… De laatste rijdt al om 20:00. Er stonden wel ojeks en net toen we hadden besloten om die dan maar te nemen, besloten zij om niet te rijden want het regende… We hebben nog een minuut of 10 staan wachten, toen er een micro voorbij reed en de ojek-chauffeur heeft geregeld dat die ons afzette. Superfijn!
Ik ben nog even bij broeder Han langs geweest om een boek op zijn e-reader te zetten. Hij wilde graag 12 years a slave lezen en mama heeft die doorgestuurd. Maar het is ook al een oudere man, die snapt dat allemaal niet meer zo goed, die hedendaagse techniek, haha. Nee hoor, hij is nog behoorlijk bij de tijd, maar dit ging hem wel even te ver. Ik had er zelfs nog moeite mee, omdat zijn usb-poorten een beetje verroest waren! Hihi.
Daarna in het pikdonker naar huis, waar ik nog langs een geïmproviseerd volleybalveld liep, waar ze aan het spelen waren. Er waren veel mensen, maar het was me iets te donker om te blijven kijken. Thuis lekker mijn pyjama aan gedaan en wat gekletst met mama, Dennis, Sas en Nienke. Eindelijk de VGT gehaald, echt goed gedaan, meiden! Uiteindelijk nog wat gelezen en toen gaan slapen. Wat een dag…