Zomertijd
Door: Whitney
Blijf op de hoogte en volg Whitney
02 April 2014 | Indonesië, Tomohon
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik moet echt heel erg wennen aan de zomertijd! Ben nu zo gewend aan 7 uur vooruit/achteruit te tellen, dat ik meer moet wennen dan wanneer ik gewoon thuis ben. Het voordeel is wel dat als ik vroeg wakker ben, zoals vandaag, dat er thuis nog meer mensen wakker zijn :) Dus ik heb om 6 uur lekker geappt met mama en mijn tante Inge. Alles gaat thuis gelukkig zijn gangetje en het is allemaal mooi weer daar! Sinds Evy en Nikki hier zijn, hebben we nog geen dag zonder regen gehad. Ik denk dat ze per ongeluk regen hebben ingepakt in hun koffers…
Na het gezamenlijke ontbijt zijn Evy en Nikki naar Sayap Kasih gegaan en heb ik wat spellen uitgewerkt voor mijn project in Sayap Kasih. Ook nog eventjes met mama geappt, ze kon niet slapen.
Ondertussen kwamen Evy en Nikki weer thuis en hebben we elkaar een update gegeven over onze belevenissen tot nu toe. Bij Yamaru hadden ze al gekeken of er een zwembadje tussen de donaties zat. Er is namelijk opgeruimd bij een warenhuis en de overgebleven spullen zijn gedoneerd aan Yamaru. Helaas geen zwembadje, dus wilden we vanmiddag in Tomohon even gaan kijken. Nadat we nog wat gewerkt hadden, zijn we naar Tomohon gegaan aan het begin van de middag. Meyti smste dat de les van pak Rolly niet door ging, die eigenlijk gisteren al zou zijn en waar we bij hadden willen zijn. We hadden dus genoeg tijd om te gaan lunchen. Na ons ‘koeienhersenen-avontuur’ hadden we besloten om maar niet meer in eettentjes te gaan eten waar de waren al voor het raam uitgestald stonden. Of dat er iets mee te maken heeft, weet ik niet, maar de associatie is voor ons al even genoeg om er weg te blijven! We hebben in een voor ons onbekende Rumah Makan gegeten. Ik heb soto ayam op, deze was niet helder zoals ik hem gewend ben, maar wel lekker. Maar die van mama, Inge en oma zijn nog steeds niet geëvenaard! Evy had mie bakso (soep met een soort balletjes) en doneerde de tahoe aan mij, mmm! En Nikki had ayam lalapan, lekker! Alles bij elkaar was het maar 49.000 Rp (iets meer dan 3 euro).We hebben het hele centrum van Tomohon gehad, maar nergens zijn zwembadjes te vinden. We zijn zelfs bij het culinaire centrum geweest, waar veel van die kleine boulevardwinkeltjes zijn. Toen begon het ineens keihard te regenen!! We hebben maar eventjes gewacht en zijn toen in een micro gestapt die half uit elkaar viel. Maar veilig thuis gekomen!
Daar hebben we nog vertaald voor school en ik heb wat blogs bij getypt, zoals jullie nu allemaal wel gemerkt hebben! Ik begin weer bij te lopen, haha. Ik heb veel gekletst met Shel via de app, want ze zat bij de kapper. Normaal zou ik dan meegaan, maarja… Nu gaat dat niet helaas! Ze wilde haar haar heel licht laten verven, dus ik was echt superbenieuwd! Uiteindelijk was het echt heel licht geworden. Wel even wennen, maar ik vond het wel staan voor zover je zoiets vanaf een foto kunt beoordelen! Ook met Dennis een beetje gekletst over zijn bezigheden van vandaag, lekker het alledaagse leven :) Na al het ge-socialize, nog een uurtje gelezen en toen lekker gaan slapen!
Na het gezamenlijke ontbijt zijn Evy en Nikki naar Sayap Kasih gegaan en heb ik wat spellen uitgewerkt voor mijn project in Sayap Kasih. Ook nog eventjes met mama geappt, ze kon niet slapen.
Ondertussen kwamen Evy en Nikki weer thuis en hebben we elkaar een update gegeven over onze belevenissen tot nu toe. Bij Yamaru hadden ze al gekeken of er een zwembadje tussen de donaties zat. Er is namelijk opgeruimd bij een warenhuis en de overgebleven spullen zijn gedoneerd aan Yamaru. Helaas geen zwembadje, dus wilden we vanmiddag in Tomohon even gaan kijken. Nadat we nog wat gewerkt hadden, zijn we naar Tomohon gegaan aan het begin van de middag. Meyti smste dat de les van pak Rolly niet door ging, die eigenlijk gisteren al zou zijn en waar we bij hadden willen zijn. We hadden dus genoeg tijd om te gaan lunchen. Na ons ‘koeienhersenen-avontuur’ hadden we besloten om maar niet meer in eettentjes te gaan eten waar de waren al voor het raam uitgestald stonden. Of dat er iets mee te maken heeft, weet ik niet, maar de associatie is voor ons al even genoeg om er weg te blijven! We hebben in een voor ons onbekende Rumah Makan gegeten. Ik heb soto ayam op, deze was niet helder zoals ik hem gewend ben, maar wel lekker. Maar die van mama, Inge en oma zijn nog steeds niet geëvenaard! Evy had mie bakso (soep met een soort balletjes) en doneerde de tahoe aan mij, mmm! En Nikki had ayam lalapan, lekker! Alles bij elkaar was het maar 49.000 Rp (iets meer dan 3 euro).We hebben het hele centrum van Tomohon gehad, maar nergens zijn zwembadjes te vinden. We zijn zelfs bij het culinaire centrum geweest, waar veel van die kleine boulevardwinkeltjes zijn. Toen begon het ineens keihard te regenen!! We hebben maar eventjes gewacht en zijn toen in een micro gestapt die half uit elkaar viel. Maar veilig thuis gekomen!
Daar hebben we nog vertaald voor school en ik heb wat blogs bij getypt, zoals jullie nu allemaal wel gemerkt hebben! Ik begin weer bij te lopen, haha. Ik heb veel gekletst met Shel via de app, want ze zat bij de kapper. Normaal zou ik dan meegaan, maarja… Nu gaat dat niet helaas! Ze wilde haar haar heel licht laten verven, dus ik was echt superbenieuwd! Uiteindelijk was het echt heel licht geworden. Wel even wennen, maar ik vond het wel staan voor zover je zoiets vanaf een foto kunt beoordelen! Ook met Dennis een beetje gekletst over zijn bezigheden van vandaag, lekker het alledaagse leven :) Na al het ge-socialize, nog een uurtje gelezen en toen lekker gaan slapen!
-
06 April 2014 - 12:06
Frieda:
Hoi lieve Whitney.
Wat een blogs heb je weer geschreven krijg het bijna niet aan gelezen.
Maar het is zondag vandaag en niet zo mooi weer dus een goede gelegenheid om eens helemaal bij te lezen.
Het hebt het best druk als ik het zo lees en de dagen gaan ook best snel zo.
Je kijkt al uit naar je verjaardag, nou dan begint het echt op te schieten hoor!
Dan die laatste weken maar echt vakantie houden van je stage dan en genieten.
Je krijgt ook de groetjes van Raymond liefs Frieda xxx -
06 April 2014 - 13:23
Phil:
Lieve Whitney, na schoondochter en zoon nu dan schoonmoeder en moeder. Gezellig, zo vlak na elkaar.
Ja we hebben het al wel over jouw verjaardag, maar eerst zijn Raymond en Frieda aan de beurt.
Mijn jongste zoon wordt ook alweer 50!! Niet te geloven.En Frieda 51. Weet je het nog vorig jaar in het reptielenhuis? Ze gaan die dagen lekker samen op stap.
De jongens vinden het wel, zo samen thuis. Ik hoop, dat ze een paar leuke dagen hebben. Ze verdienen het zo!
Liefs PHIL -
06 April 2014 - 23:18
Sistah From Anotha Mistah:
Yoo brotha from anotha motha!
Ik wil je even laten weten hoe ontzettend trots ik op je ben
dat je dit allemaal zo gemakkelijk doet!
Ik had het niet gedurfd hoor!
Ik mis je super erg & kan niet wachten tot je weer thuis bent!
Dit jaar wordt de eerste keer in ons leven dat
ik niet bij je kan zijn op je verjaardag ..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
