Hello again, Manado - Reisverslag uit Manado, Indonesië van Whitney Ong - WaarBenJij.nu Hello again, Manado - Reisverslag uit Manado, Indonesië van Whitney Ong - WaarBenJij.nu

Hello again, Manado

Door: Whitney

Blijf op de hoogte en volg Whitney

08 Maart 2014 | Indonesië, Manado

Broeder Han zou me vandaag om 9 uur komen ophalen. Lekker op tijd wakker, om 7 uur. Gedoucht en daarna ben ik lang boven gebleven. Er was volgens mij allemaal bezoek en daar had ik even geen zin in. Ik heb geappt met Inge, Shel en Linda. En Fré was vandaag jarig, gefeliciteerd!
De enige in Indonesië die op tijd komt is broeder Han, zoals ik al heb verteld. Hij was zelfs 5 minuten te vroeg, haha. We gingen René ophalen en hebben tussendoor even een pitstop gemaakt zodat ik broodjes kon kopen. Ik was namelijk zo druk met appen dat mijn ontbijt er een beetje bij in is geschoten. Ik heb dus lekker 2 chocoladebroodjes gehaald, haha. Daarna hebben we René opgehaald en zijn we eerst naar de Boeddhistische tempel geweest. Daar wilde René nog graag even kijken, had hij nog geen kans voor gehad. Prima, ik vind het daar ook wel mooi. Ik was er in mijn tweede weekend hier al geweest, samen met Eristo, Ockly en Heral. Er was een dienst bezig, dan wordt er een soort van gezongen. Nou ja, zingen.. Het is meer een geluid dat constant achter elkaar wordt gemaakt en kan het eigenlijk niet beschrijven. Heb er een geluidsopname van gemaakt, haha.
Toen René hier alles had gezien, zijn we naar Sayap Kasih gereden. Daar vond René het geloof ik wel mooi. Volgens mij heeft hij 25 jaar geleden in Pakistan in een soortgelijk huis gewerkt, dus Sayap Kasih stond hem na aan het hart geloof ik. Mooi, dan gaat hij in ieder geval met een goed gevoel naar huis. Ook heeft hij me nog erg goede tips gegeven voor mijn project in Sayap Kasih! Daar kan ik wel wat mee, zodra ik me heb ingelezen en wat onderzoek heb gedaan.
Na het bezoek aan Sayap Kasih, zijn we weer richting Manado gegaan. Broeder Valerianus reed. Om 13:00 wilde René op het vliegveld zijn, dus we hadden eigenlijk genoeg tijd. Maar broeder Han wilde nog graag een uitzicht over Manado laten zien. Pff, het is echt enorm! Wel stoer om zulke uitzichten ‘binnen handbereik’ te hebben, is toch anders dan in Nederland. Maar tot nu toe is het uitzicht vanaf het dak in Woloan het beste, vooral tijdens zonsondergang :) Oh, toen we in de auto zaten kwam er nog een sms binnen van ibu Filly. Ze had gehoord over het vliegtuig van Malaysia Airlines dat verdwenen was en wist dat René vandaag met dezelfde maatschappij zou vliegen. Of alles goed ging, want ze wist niet of hij ook langs China zou vliegen. Heel attent, maar als ze wat van topografie wist, had ze geweten dat China niet echt op de route naar Nederland ligt, hihi. Toch wel schrikken, zulke dingen kunnen natuurlijk altijd gebeuren. Maar niet te veel over nadenken!
Uiteindelijk waren we om 13:30 op Sam Ratulangi Airport. Het was erg druk op de weg! We hebben René uitgezwaaid en toen was het al bijna 14:00, lunchtijd dus! Broeder Han is naar de Holland Bakery gereden, was ik nog niet geweest! Ik heb deze keer getrakteerd, had zelf een zoet en een hartig broodje uitgekozen. Maar ik moest ook een klappertaartje proeven, zei broeder Han. Oh, en ik heb bruin brood gevonden! Woohoo, hoe is het mogelijk! Natuurlijk heb ik dat meegenomen, kan ik even proeven of het ‘echt’ is, haha. Bepakt en bezakt zijn we naar een vriendin van broeder Han gereden, die vlakbij een soort hotelletje heeft. De vriendin van broeder Han was er zelf niet, maar haar hulp wel.. Het huis was echt superschattig! Buiten in de tuin zijn in het metselwerk allemaal schelpen verwerkt en van binnen zag het er ook heel mooi uit. Voldoet aan de ‘normale’ Europese normen, voor zover ik kon zien. We hebben in de tuin gezeten en onder het genot van een cappuccino onze broodjes opgegeten. Ik had een broodje met stukjes worst erin, was echt superlekker. En een broodje met mokkaroom en hagelslag, haha. Was ook lekker. De beide broeders hadden een soort fruitgebakje en nog iets anders zoets. Omdat onze gastvrouw toevallig op het vliegeveld was om twee Nederlandse gasten op te halen, waren we haar net mis gelopen en zijn we na het eten en drinken terug gereden.
Toen ik thuis kwam, was het erg gezellig. De man van Neel was er en ibu Cherly kwam net binnen met de kindjes. Ik werd meteen volgepropt met snoep en koekjes, haha. Er was nog iemand bij die ik nog niet had ontmoet. Dit bleek één van de zoons van pak Leo en ibu Cherly te zijn. Hij heet Erick en studeert in Duitsland. Nu is hij hier 2 maanden voor de afronding van zijn master. Hij studeert al 3 jaar in Duitsland en spreekt dus Duits. Oh, help! Dat is heel lang geleden voor mij! Maarja, als je Nederlander bent, wordt er natuurlijk verwacht dat je dat wel kunt verstaan, haha. Nouja, zo erg was het niet. Hij vroeg of ik Duits sprak. “Ehm.. Ein bisschen, aber mein Deutsch ist nicht gut!” Haha, dan is dat meteen duidelijk voor hem. Op een gegeven moment zaten we Engels, Indonesisch, Duits en Nederlands door elkaar te praten, haha. Horen jullie mijn hersenen daar kraken? Ik zou me er iets bij voor kunnen stellen!
Hij had uit Duitsland een voorraad Haribo-beertjes meegenomen, die hebben ze hier schijnbaar niet. Ik mag pakken als ik zin heb, wel aardig! Als avondeten heb ik alleen wat rijst en een bapao (hier biapong) op. Om 20:00 heb ik heel eventjes met pak Leo geoefend. Alleen wat oefeningen op bed deze keer, want hij was duizelig en ik vond hem er ook een beetje bleek uitzien. Ik heb wel even duidelijk gemaakt dat hij zo veel mogelijk moet oefenen, ook zelf. Hij ligt veel te veel op bed! Na het oefenen ging ik aan de schrijf in mijn kamer. Stond Erick ineens voor de deur met een zak Haribo-beertjes! Oleh-oleh voor mij, haha. En ik kreeg meteen zijn telefoonnummer, als ik iets nodig heb moet ik het maar laten weten. Zo, aardig en hij zoekt ook nog eens uit zichzelf contact. Zal wel een Europese invloed zijn? Ik ben benieuwd hoe oud hij is, zal wel rond de 25 zijn. Tussen Jenni en mij in denk ik. Misschien morgen even vragen en anders is hij hier nog 2 maanden, dus de kans zal zich heus wel voordoen om wat meer te kletsen.
Ik heb nog eventjes geappt met Kate en aan mijn blog gewerkt. Na Temboan blijf ik maar achter lopen, haha. Daarna geappt met mama, Rosanne en Dennis. Later ook geskyped met papa, mama en Rosanne. Het is superlekker weer in Nederland! Het begin van de lente. Het ziet ernaar uit dat ik de verkeerde winter heb gekozen om te overwinteren in de tropen, haha. Ben blij dat iedereen lekker van het weer kan genieten!
Na het skypen ben ik verder gegaan met typen en om 01:15 maar eens gaan slapen, ik heb met pak Leo afgesproken dat we morgen om 07:00 gaan oefenen. Dat gaat zeer doen!

  • 16 Maart 2014 - 13:47

    Luuk:

    Tomohon / Tondano?

  • 16 Maart 2014 - 14:12

    Phil:

    Ik zie jou al lekker "graaien"in het zakje Haribo beertjes. Weer even iets van "thuis"en lekker!!!
    Morgen dus fris en fruitig vroeg je bed uit en aan het oefenen met pak Leo.
    Groetjes XXXX

  • 16 Maart 2014 - 20:16

    Arno:

    Dass sind unbedingt Haribo Goldbären.

    Die krijg je ook altijd in de duitse hotels, op het kussen of nachtkastje. Snoep ze!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Whitney

Als minor van mijn opleiding heb ik gekozen voor het buitenland. Ik ga naar Sulawesi, Indonesië!

Actief sinds 24 Jan. 2014
Verslag gelezen: 150
Totaal aantal bezoekers 23378

Voorgaande reizen:

31 Januari 2014 - 07 Juni 2014

Indonesia

Landen bezocht: