Dag 7 in Temboan

’s Ochtends heb ik lekker gedoucht, het was vannacht zo warm! Mijn ontbijt bestond vandaag uit kipnuggets, haha. Die had ik gekocht voordat we naar Temboan gingen, als snack dacht ik. Maarja, ontbijt met kipnuggets is ook goed. Om 08:30 zouden we naar de basisschool gaan voor Brain Gym. De jongens kwamen om 08:35 naar het huis van het dorpshoofd, maar de meiden waren nog niet klaar. Ze moesten zich nog aankleden en alles en hun Alma Mater-jasjes strijken. Dat wordt geloof ik altijd zo dicht mogelijk bij het stopcontact gedaan, omdat de stekker van het strijkijzer niet zo lang is. Gisterenavond heeft ibu alleen gezien dat ik een ‘terminal’ (zo’n lange stekker met een stopcontactdoos) heb, dus vond ze dat die maar ingezet moest worden. Is het ding doorgebrand! Ik was echt pissig! Niet omdat dat ding kapot is gegaan, dat was maar 1 euro ofzo, maar dat was even de druppel die de emmer deed overlopen.Grrr.. Het het ding de bosjes in geslingerd, maar Meyti heeft het eruit gevist, want ibu wilde hem laten maken en dus zelf gebruiken. Koop dan gewoon zelf zo’n ding! Maargoed, hou het ding maar, ik wil het al niet eens meer… Ik natuurlijk weer janken van kwaadheid, de studenten zullen wel denken: wat een jankbal! Vandaag zou br. Han komen en ik heb serieus overwogen om met hem mee terug te gaan naar Woloan. Maar ik wilde de studenten niet in de steek laten. Nog maar 5 dagen, zaterdag gaan we weer terug…
Na al dit gedoe zo vroeg op de ochtend, konden we eindelijk richting de school. Ik heb geloof ik al verteld dat dat nogal een ‘klim’ is en de weg is nogal slecht. Heerlijk warm dus, haha. Op de SD (de basisschool) was het wel echt gezellig, we werden hartelijk ontvangen door het schoolhoofd en de docenten. De kinderen deden superleuk mee en waren heel enthousiast! De docenten hebben ook meegedaan. De Brain Gym bestond uit coördinatie-oefeningen, bijvoorbeeld met één hand boven je hoofd op en neer gaan en met de andere hand in een rondje over je buik wrijven. Ook hebben de studenten uitgelegd wat de goede manier is om je handen te wassen en om je tanden te poetsen.
Toen we klaar waren regende het keihard, dus we hebben maar even gewacht op de school. Oh shit, onze was hangt buiten te drogen! Nouja, hebben onze kleren een extra wasbeurt gehad, haha. Daarna zijn we snel naar bapak Harny gelopen, want het regende weer een beetje. Het looptempo hier ligt altijd laag, maar als het regent heb ik serieus moeite om de studenten bij te houden! Ze zijn bang dat ze ziek worden als ze een druppeltje regen opvangen.
We hebben geluncht in een huis in Jaga 1. Er zat weer tahoe ketjap bij, mmm! Toen zijn we terug gegaan naar bapak Harny, want niemand had zin om naar het huis van Kun Tua te gaan. Meriel heeft bapak Harny behandeld met acupressuur tegen kiespijn en Andrew heeft een tekening gemaakt van een rollator, die we hopelijk vanmiddag kunnen maken voor Sandrina. Heb stieken eens gespiekt op Andrews kladblaadjes, het is een creatieve jongen! Hij kan goed tekenen. Maar natuurlijk liep het anders dan ik dacht, want de buurman van bapak Harny is meubelmaker. Kan hij dan niet even een rollator in elkaar knutselen? Blijkbaar wel, heb het niet helemaal kunnen volgen. Na het gesprek met meneer de meubelmaker zijn we naar beneden gelopen, richting Puskesdes (het gezondheidscentrum). We gingen hout zoeken voor stokken, want die gaan we gebruiken bij de bejaardengym. Dat is mannenwerk (zoals de jongens hier ook altijd pakezels zijn voor de meisjes, die zijn namelijk niet echt geëmancipeerd), dus met de meisjes ging ik kruiden zoeken voor herbal medicine. Nou ja, ik kon ze niet echt helpen, want ik heb geen flauw idee hoe die plantjes eruit zien… Ze hebben me wel een grappig plantje laten zien, de putri malu (verlegen prinses). Dat zijn roodachtige blaadjes en als je ze aanraakt, sluiten de blaadjes zich. Daardoor lijkt het plantje dood en dat is dus een verdedigingstechniek van het plantje. Superleuk! Heb het ook gefilmd en heb overal waar ik ze zag, de putri malu aangeraakt zodat die dicht ging. Hoezo een klein kind? Haha. Ik wilde kijken hoe lang de blaadjes dicht zouden blijven. In ieder geval lang genoeg om me weer ergens anders mee bezig te houden, duurde me te lang. We hebben geen andere kruiden gevonden. We waren bezig met de stokken toen het weer begon te regenen. Naar het huis van bapak Arina (leider van Jaga 2, als ik me niet vergis) gerend en de stokken daar even neer gelegd. Toen de bui voorbij was, hebben we de stokken verhuisd naar bapak Harny thuis. Daarna naar het huis van Kun Tua, waar gelukkig niemand was. Daar hebben we even gerelaxed met z’n allen. Bapak Harny kwam via de intercom, die zich in de ‘schuur’ bevindt, een mededeling doen en had zijn zoontje meegenomen. Hij is 3 en zo schattig! Liantly, noemen we hem. Zijn volledige naam is Valliantly Marco Brilliant, haha. Je kan maar een paar namen hebben. We hebben een beetje met ons nieuwe vriendje gespeeld en gekletst met wat jongens uit het dorp, die ons de hele dag hebben achtervolgd. Daarna weer even gedoucht, want het was alweer bijna etenstijd. Ibu wilde mee, want ze dacht dat we bij de penderita (die soort pastoor) gingen eten. Dat was gelukkig niet zo, dus ze is thuis gebleven. Het eten was weer heerlijk, ik heb weer tahoe isi op. Zo lekker! Na het eten gingen we naar pena tua (de vertegenwoordiger van de oudere mensen in Temboan) om informatie uit te printen over bejaardengym en herbal medicine. Poeh, saya nantuk! Dat is bahasa Manado geloof ik en het betekent dat je slaperig bent, haha.
Terug aangekomen in het huis, hebben we onze logboeken bijgewerkt. We moesten elke dag dus invullen wat onze activiteiten waren en welke interventies we hadden gedaan en bij wie. Ik had maar twee interventies, namelijk oefeningen voor een oma met lage rugklachten en de bloeddruk meten bij ‘oma stroke’. Ik was dus snel klaar met invullen, haha. Ik vul mijn papieren half Indonesisch, half Engels in, haha. Ibu hoorde ons en kwam speciaal uit bed om ons te vragen of wij niet naar bed moesten. Tjongejonge, laat ons gewoon met rust! Ze heeft daarstraks weer geld geleend van Tiffany en ze kan het maar beter terug geven, want anders ga ik op oorlogspad! Om kwart voor 11 was het tijd om te gaan slapen. Dan nog maar 4 dagen te gaan in Temboan! Pff, ben al 3 dagen geleden begonnen met aftellen. Is het heel duidelijk hoe ik me irriteer aan dat mens? Sorry voor mijn gechagrijn!