Dag 2 in Temboan - Reisverslag uit Temboan, Indonesië van Whitney Ong - WaarBenJij.nu Dag 2 in Temboan - Reisverslag uit Temboan, Indonesië van Whitney Ong - WaarBenJij.nu

Dag 2 in Temboan

Door: Whitney

Blijf op de hoogte en volg Whitney

19 Februari 2014 | Indonesië, Temboan

Vannacht hebben Ati en ik in het onderste bed geslapen, dat lag echt veel beter! Nu geen buis die in mijn heup prikt, maar de veren van het bed en dat is veel comfortabeler. Die kan ik tenminste nog een beetje ontwijken. Lekker tot 7 uur geslapen :)
De jongens waren er al heel vroeg om te ontbijten. We hebben lekker koffie gedronken en bamisoep gegeten. Toen heb ik geholpen met afwassen en blijkbaar was het een hele verrassing dat ik ook kan afwassen. De studenten denken volgens mij dat ik thuis een bediende heb ofzo. Als we het dorp in gaan, moeten we in het net. De studenten in hun schooluniform en ik met een lange broek en lange mouwen. Ik dacht dat ik niet genoeg shirts met lange mouwen had meegenomen, dus ik heb een fleece (!) vest mogen lenen van Meriel. Pffffff, dat was echt veel te warm, haha. Achteraf baalde ik, want toen kwam ik erachter dat ik nog een shirt met lange mouwen in een tas had zitten, haha. Van 10 tot 12 hebben we 5 huizen bezocht en toen was het tijd voor de lunch. Die hebben we bij een familie in het dorp genuttigd. Rijst, soe-oen (weet niet hoe je het schrijft, haha) en tahoe! Mmmmm! Om 13:30 zijn we verder gegaan en na een uur waren we blijkbaar al weer klaar, want we hebben uitgerust. We hebben lekker kelapa muda op, de zoon van het dorpshoofd en zijn vrouw is in een palmboom geklommen en heeft er wat kokosnoten uit gehakt. Mmm, lekker fris! Het is hier zo warm, dus dat was echt even heerlijk.
Uiteindelijk zijn we om 16:30 weer aan het werk gegaan. De studenten hebben wat mensen behandeld, maar ik heb nog vooral gekeken en foto’s gemaakt. Ik moet nog best veel moeite doen om de gesprekken te volgen, als begrijp ik de strekking van de verhalen al wel. Er is hier in het dorp een meisje van 15, dat 3 maanden in Sayap Kasih heeft gewoond! Ze heeft cerebrale parese en kan niet praten, maar ze begrijpt alles. Haar ouders misten haar toen ze in Sayap Kasih zat, dus hebben ze haar terug gehaald naar huis. Ook hebben we een oma behandeld die een CVA (hersenbloeding of –infarct) heeft gehad. Best interessant om te zien hoe de studenten omgaan met patiënten. Dat verschilt niet zo veel van Nederland hoor. Daarna, om 19:00, hebben we gegeten bij het hoofd van Jaga 1, dat was heerlijk. Rijst, soe-oen en tahoe isi. Dat is tahoe met soe-oen erin! Mmm, haha. Veel tahoe vandaag, maar je hoort mij niet klagen! Er werden veel grapjes gemaakt die ik natuurlijk niet snapte. Ik luister een beetje (of niet) en als ik het woord ‘Belanda’ of een poging tot het uitspreken van mijn naam hoor, word ik wakker, haha. Ik was best moe, het is toch wel vermoeiend om de hele dag te proberen gesprekken te volgen. Morgenmiddag gaan we als het goed is naar het strand, dat is bij Jaga 3 en ligt 6 km van Jaga 1 en 2 vandaan. Eindelijk naar het strand, haha!
In het huis van ‘Kun Tua’ (het dorpshoofd, waar de meisjes slapen) was bezoek. Blijkbaar waren het mensen uit Jaga 3, waar wij vrijdag blijven slapen. Zaterdag komen er namelijk Koreanen naar Jaga 3 en wij gaan helpen met versieren en daarna zwemmen! De studenten houden ook van zwemmen, maar kunnen het niet, haha. Raar! Dus ik ga ze zwemles geven, haha. Maar het bezoek moest ik natuurlijk ontmoeten, pff.. Ik wilde alleen maar douchen en naar bed, maar goed. Dus ik heb een minuutje of 10 bij die mensen gezeten en toen heb ik mezelf geëxcuseerd. Het is goed hoor, voel me net een trofee die ibu heeft gewonnen en aan iedereen wil laten zien. Dat is echt niet leuk…
Na het douchen lekker nog wat gekletst met de meiden in de slaapkamer, we slapen met zijn 4en in een kamertje van 3 bij 4 meter. Jullie kunnen je vast indenken dat dat lekker warm is, haha. Nouja, lekker is anders. Maar het is wel gezellig met de meiden. Ik heb tegen ze gezegd dat ik het niet leuk vond hoe ibu mij behandeld en dat ze mij voortrekt. Zij vinden het ook niet leuk, maar hebben me een beetje gesust. Ik wou dat ik er iets aan kon doen, maargoed. Even doorbijten! Rond 23:30 zijn we gaan slapen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Whitney

Als minor van mijn opleiding heb ik gekozen voor het buitenland. Ik ga naar Sulawesi, Indonesië!

Actief sinds 24 Jan. 2014
Verslag gelezen: 122
Totaal aantal bezoekers 23386

Voorgaande reizen:

31 Januari 2014 - 07 Juni 2014

Indonesia

Landen bezocht: