'Weekend' - Reisverslag uit Woloan Dua, Indonesië van Whitney Ong - WaarBenJij.nu 'Weekend' - Reisverslag uit Woloan Dua, Indonesië van Whitney Ong - WaarBenJij.nu

'Weekend'

Door: Whitney

Blijf op de hoogte en volg Whitney

15 Februari 2014 | Indonesië, Woloan Dua

Aangezien het zaterdag is en ik vind dat ik dan weekend heb, geen wekker gezet vandaag. Voor de verandering werd ik om 7 uur wakker, maar ik ben nog blijven liggen en zelfs nog in slaap gevallen. Om 08:15 schrok ik wakker, want Misya kwam mijn kamer ingebanjerd. Meteen de kasten in en de koelkast open getrokken, want ze moest natuurlijk even overal aanzitten... Heel irritant is het nu aan het worden, vooral omdat ze ook niet luistert als ik zeg dat ze iets niet mag doen. Stikverwend, die kinderen, maarja.. Ik heb haar eruit gebonjourd en ben zelf maar meteen uit bed gekomen. Weer lekker brood gegeten en toen meteen aan school begonnen. Wat moet ik nou eens als project gaan doen?
Ik had maar liefst een optie bedacht en toen heb ik broeder Han maar gevraagd of hij een uurtje tijd had om me te helpen. Hij begrijpt mijn vragen in ieder geval wel, haha. Ik kon meteen komen, want hij zat net aan de koffie! Oké, mooi! Even andere kleren aan gedaan en die kant op gegaan. Ik ben nog steeds een bezienswaardigheid, maar ik ben er nu aan gewend. Ik kwam aan bij broeder Han en kreeg ook een flinke kop koffie, zo lekker! Na al dat water en de thee die ik hier vrijwel alleen maar drink, was ik echt dankbaar voor de koffie! Een van de broeders kwam nog ubi goreng brengen. Ubi is een soort aardappel, dus eigenlijk was het een soort friet! Oh, wat heb ik aardappelen gemist! Niet dat je die hier niet kunt kopen hoor, maar rijst is gewoon makkelijker. Broeder Han haalde zelfs wat mayonaise! Oh jammie, als ik eraan denk krijg ik weer honger!
Oke, terug naar de reden waarvoor ik bij broeder Han kwam: advies over mijn project! Ik had bedacht om een oefenprogramma te maken waaraan alle kinderen kunnen deelnemen. Hopelijk kan ik dan zorgen dat de verzorging gewend is dit 2x in de week te geven voor ik wegga, zodat ze het blijven gebruiken. De projecten die al eerder door studenten zijn uitgevoerd, zijn namelijk maar 2 of 3 maanden gebruikt en daarna in de kast beland. Daarom ga ik geen tijd, geld en moeite steken in een knutselwerk waarvan ik van tevoren al weet dat ze het toch niet blijven gebruiken. Bij het oefenprogramma is dat misschien ook wel zo, maar ik denk dat dat een grotere kans van slagen heeft. Broeder Han vond het een goed idee. Helaas heb ik geen kans om het met Alfreds of de verzorging erover te hebben, want het is nu zaterdag en morgenavond wil ik het ingeleverd hebben...
Na ongeveer 3 kwartier waren we uitgepraat en ben ik terug gelopen. Om 14:30 zou ik opgehaald worden door Meriel, om boodschappen te doen met mijn groepje. Ik had dus nog een paar uurtjes om aan mijn projectplan te werken. Internet deed het al de hele dag niet, dus geen afleiding. Wat dat betreft wel een voordeel. Maar toch hoop ik dat de wifi het morgen wel doet, want anders kan ik mijn projectplan niet doormailen!
Om 14:30 (nouja, 14:37, haha) opgehaald door Meriel. Ik zat al lekker buiten op een muurtje in de zon te wachten. We gingen blijkbaar eerst naar het huis waar de broeder woont die ons begeleidt om te oefenen voor 'old people gym'. Oeps, dat had ik niet meegekregen, haha. Prima hoor, laten we oefenen. We waren maar met 4 mensen in plaats van 7, 1 was er ziek en 2 waren terug naar hun dorp gegaan voor het weekend. Even geld halen bij hun ouders denk ik, haha. Na het oefenen naar de kos (het kosthuis/kamers) waar Mheyti, Meydi, Egha, Stella en Nina wonen. Gezellig, zo met de halve klas bij elkaar! Ze waren al aan het voorbereiden voor het dorp.
Daarna met een hele groep boodschappen gedaan. De studenten hadden al wat boodschappen gedaan, dus eigenlijk heb ik niet veel hoeven kopen. Het belangrijkste was een deken, want hier in het huis heb ik een tweepersoons en die past niet in mijn koffertje! Daarnaast een klamboe, maar dat was nog een hele zoektocht! Die studenten zijn goed in afdingen joh! Eer dat ik eruit was welke prijs werd gevraagd, hadden zij al een kortingsprijsje voor me geregeld, haha. Verder heb ik koffie, thee, kipnuggets (haha), water, tandpasta en een schrift gekocht. Voor de zekerheid. Ook nog wat extra douchespul, desnoods gebruik ik dat als zeep. Maar ik heb ook nog van dat desinfecterende spul, dus dat moet ook mee. Na het shoppen kwamen we langs een kraampje waar durian werd verkocht. Dat moest ik natuurlijk meteen proeven! Ik heb een grote durian gekocht voor 90.000 Rp (ongeveer 5,50). De studenten hebben lekker mee gegeten. Ik had gehoord dat durian erg stinkt, maar toen we er stonden viel het wel mee. Totdat dat ding open gesneden werd, jeetje! Wat een lucht! Bau bau... Je eet eigenlijk maar een klein beetje, want in de vrucht zitten allemaal kleine 'vruchtjes', die eigenlijk meer pit zijn dan vruchtvlees. Het is echt een heel aparte smaak, maar ik denk dat ik het wel lekker vond. Of nou ja, lekker.. Gewoon apart, maar ook niet vies, haha. Mijn vingers hebben de rest van de avond nog gestonken naar durian! Bah, haha.
Toen was het ondertussen al donker en heeft Meriel me naar huis gebracht. Nog steeds geen internet, jammer! Mama had gesmst, zag ik. Ik wilde net even laten weten dat het goed ging :)
In de avond heb ik geoefend met pak Leo en gelezen, hopend dat internet het zou gaan doen. Om 1:00 heb ik het opgegeven en ben ik gaan slapen.
Selamat tidur!

  • 16 Februari 2014 - 11:01

    Arno:

    Hoi VIP-pie,

    ik heb je nieuwe reisverslagen weer gelezen, erg goed! We hopen dat je strax toch enige vorm van internetverbinding hebt, of tenminste kunt SMS-en met thuis. Ik vraag me af of je daar in de omgeving ook, voor ons, exotische dieren ziet? Of ben jij er nu al zo aan gewend dat dat niet meer opvalt ;-)

    Let goed op als je naar de desa gaat. Je zegt dat die aan het strand ligt, kun je misschien nog gaan snorkelen in je vrije tijd. Lijkt me heel bijzonder.

    Groetjes en X-jes,
    OOM-pie en Jacqueline

    B.t.w. als je 'n bodyguard nodig hebt dan hoor ik het wel.

  • 16 Februari 2014 - 11:40

    Mama :

    Hoi mop,
    Weer hele verhalen ; goed hoor! Ben heel benieuwd hoe het je in de desa gaat bevallen! Wordt weer hele ervaring op zich! Hoop idd dat je daar enige vorm van internet of zo hebt want 2 weken zonder jouw verhalen is wel lang! Maar ja, de tijd zal het uitwijzen! Schrijf ook daar.alles op een maak veel foto 's als het kan! Geniet ervan, lieverd!!
    Dit neemt niemand je meer af
    Dikke kroel van ons, xxx

  • 16 Februari 2014 - 12:05

    Phil:

    Hoi, hoi, precies wat je moeder schrijft; dit neemt niemand je meer af.Wees wel voorzichtig!!
    XXXXXPhil

  • 16 Februari 2014 - 21:48

    Rosanne :

    Hoi Whitney,
    Heel erg leuk om je reisverslagen te lezen, echt een bijzondere gebeurtenis!! Soms waan ik mezelf gewoon in dat dorpje!!! Ik vind het zo knap van je. Kijk nu al uit naar het volgende!! ( Je snapt wel dat mijn spelling niet altijd klopt he) ha ha. Veel plezier nog schat!!! xxxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Whitney

Als minor van mijn opleiding heb ik gekozen voor het buitenland. Ik ga naar Sulawesi, Indonesië!

Actief sinds 24 Jan. 2014
Verslag gelezen: 227
Totaal aantal bezoekers 23366

Voorgaande reizen:

31 Januari 2014 - 07 Juni 2014

Indonesia

Landen bezocht: